5月20號的今天,阮有滿滿的感謝想說-
「這條歌唱予你聽 你就會瞭解阮的心聲
這條歌唱予你聽 阮的感覺你就會知影」_黃靜雅《這條歌》
《十殿》的巡迴演出圓滿落幕,完成這檔演出並不容易,但因為一起工作的夥伴們的全力以赴,以及前輩、師長、親友的協助、支持與照顧,我們終能一起走完這趟旅程,酸甜苦辣喜怒哀樂,《十殿》歷經的一切感覺與記憶,阮都放在心上,作為未來作品的養分,謝謝你們!
#接下來的日子你我還要一起走
#不容易
#但一定做得到
.
以下為【感謝名單】、【拍打餵食名單】以及【工作人員名單】
首先,
感謝90年代
感謝嘉義縣表演藝術中心15年來的孕育
感恩三世十方所有的呵護協助
感謝「國家兩廳院」、「臺中國家歌劇院」、「衛武營國家藝術文化中心」
// 特別感謝 //
五叔、王群勝、王維綱、朱芳儀與黃虎斑貓DD(11歲)、江玉芳、江彥杰、何敬堯、吳宜家、吳岳霖、吳盈萱、吳靜吉博士、李中蓮、李欣恬、李佶霖、李冠億、李彥甫、李嘉琪、阮金紅、周聖淵、林立雄、林志毅、林孟寰、林明謙、林玿玥、林建國、林羿宏、林強、林惠君、柯珀汝、洪子薇、賀慕竹、紀慧玲、紀蔚然、翁燕珍、張又仁、莊雅雯、陳芝陵、陳奕君、彭大昌、曾國棟、黃惠偵、楊翔閔、溫宗翰、葉志偉、廖御凱、劉怡汝、劉怡伶、樊宗錡、蔡坤叡、蔡秉恩、鄭乃文、戴文欣、鍾汶叡、鴻鴻、瀟湘神、羅令珆、蘇洋徵、龔姵燐、1095文史工作室、BIOS monthly、PAR 表演藝術雜誌、大愛電視、山峸製作設計有限公司、五口創意工作室、公共電視臺、台中市音樂美學協會、台灣圖書室、立德路二號、李維造物、秀琴歌劇團、松田建設、紙風車劇團、國立中山大學劇場藝術系、國立教育廣播電臺、國立教育廣播電臺臺中節目中心、敏迪選讀Mindi World News(podcast)、這聲好啊!(podcast)、超人說影像、越在嘉文化棧、愛樂電台、感官一條通(podcast)、感官文化印刷、暖場工作室、種種影像、聚光工作坊股份有限公司、臺北廣播電臺、劇場狂粉的日(podcast)、橘子玖 映像工坊、趨勢教育基金會、聯合數位文創公司、講客廣播電台、職人藝事變、社團法人嘉義市生命線協會、嘉嘉讀書會、真善美讀書會、賽野花讀書會、健康快樂黨、嘉邑城隍廟
演出音樂感謝名單//
演出音樂授權|角頭音樂 Taiwan Colors Music
社團法人中華音樂著作權協會(MUST)
高雄市古聖樂推廣協會
2018 Horizon Air Q400 incident recording provided by Broadcastify
島地靈、Heni Astuti(詹海妮)、Rindi Antika、謝月霞、楊秀卿、儲見智、鄭美、龔全成
// 感謝拍打餵食名單 //
【嘉義Try Out】
林聰明沙鍋魚頭林佳慧執行長暨全體同仁、公共電視湘玲姐、國家兩廳院一蓮、臺中國家歌劇院、高正川院長賢伉儷、林惠君老師、十殿演員葉登源&李明哲&杜思慧&MC JJ
【臺北】
國家表演藝術中心朱宗慶董事長、國家兩廳院劉怡汝總監暨全體同仁、朱宗慶打擊樂團、紙風車劇團全體、趨勢教育基金會、聯合數位文創李彥甫董事長、當代傳奇劇場吳興國老師與林秀偉老師暨全體同仁、表坊文創、果陀劇場、楊景翔演劇團楊景翔 & 尚安璿、慾望劇團、壞鞋子舞蹈劇場、山峸製作設計、超人說影像念修&Vita、五口創意工作室陳宣、臺中國家歌劇院劉孟菱、中國文化大學國劇系于復華老師、角頭音樂張四十三大哥、草頭&易修、雷爸、PAR雜誌吳岳霖編輯、張哲龍&徐麗雯賢伉儷、唐從聖、UDN肇璟、講重點阮老友、吳季娟、張丹瑋、黃若瑋、小朱、臺東蕉農之之、陳彥達、彭大昌&吳盈萱、宜真老師、復德、盧恩廣、郭無敵、張得恩&吳宜頴賢伉儷、彭浩秦&陳守玉、吳新一、十殿音響組張稚暉的夫人宋小姐、十殿演員鍾品喬的姐姐、十殿演員MC JJ的三姐
【臺中】
國家臺中歌劇院邱媛總監與汪虹副總監暨全體同仁、大開劇團、九天民俗技藝團許懷文副團長、紙風車劇團任建誠團長、紙風車劇團敏宜姐、窮劇場高俊耀&鄭尹真、綠光劇團好朋友飛吧、太一顧問公司總經理林惠君、精誠中學陳銀桂老師、臺中市政府文化局鄭元愷專員、劉仲倫老師、巫明如、舒偉傑、漢菱、林志毅、十殿演員杜思慧的姐姐、十殿燈光組余婉臻的媽媽、十殿音樂音效執行楊宜潓的媽媽
【高雄】
衛武營國家文化藝術中心簡文彬總監暨全體同仁、衛武營戲劇廳值班舞監程楚心、秀琴歌劇團張秀琴團長暨全體同仁、樹德科技大學表演藝術系n位教師、吳維緯老師與藝起文化基金會、嘉頌重奏團晟軒、劇本農場香港劇作家鄧世昌、阮團員大件的媽媽A.K.A兩回熟豆花店女主人、鄧虹、李秀婷、十殿音樂音效執行楊宜潓的媽咪、十殿演員杜思慧的好同學賴賴姐、十殿演員葉登源兒子媳婦全家福 、十殿演員杜思慧、十殿演員鄧壹齡、十殿音響組
// 工作團隊全體成員 //
戲劇顧問|何一梵
顧問群|王友輝、林從一、林茂賢、蕭藤村
製作人、導演|汪兆謙
編劇|吳明倫
臺語翻譯|MC JJ
臺語指導及臺文字幕校對|林瑞崐
編劇助理|劉宛頤、楊麗菁
演員|
王肇陽、余品潔、李辰翔、李明哲、杜思慧、周政憲、周浚鵬、林文尹、洪健藏、張千昱、莊庭瑜、莊益增、莊雄偉、陳忻、葉登源、楊智淳、鄧壹齡、鍾品喬、顧軒、MC JJ(依姓氏筆畫排序)
製作經理 |Dub Lau
舞台監督 |陳昭郡
助理舞監 |黃詠芝、楊嘉璿
執行製作|許惠淋 、嚴婕
排練助理、字幕執行|賴郁澐
排練助理、音樂與音效執行|楊宜潓
助理導演|林頎姍
助理導演|莊雄偉
動作設計|林素蓮
魔術指導|林陸傑
武打動作設計|方玠瑜
武打動作設計助理|劉冠林
催眠導師|林惠君
舞臺設計 |李柏霖
助理舞臺設計|蘇子喻
道具設計與製作|陳勁廷
舞臺製作|李維造物
模型設計與製作 |山峸製作設計有限公司
燈光設計|高至謙
助理燈光設計兼燈光技術指導|尹信雄
燈光設計助理|李昀軒、黃培語、王子郢
影像設計|王正源
助理影像設計|黃詠心
影像素材製作|劉宇凡
影像素材製作|陳彥安
服裝設計|林玉媛
助理服裝設計|楊子祥
音樂與音效設計|柯鈞元
舞臺技術指導|劉柏言
道具管理|陳妤蓁、朱惟歆
燈光編程|余婉臻、蘇耕立、蘇揚清
影像設計助理與執行|陳怡行、郭蕙瑜
音場設計|陳星奎
音響技術統籌|陳宇謙、張稚暉
服裝管理組長|林昕誼
服裝管理|林家綾、戴文欣、鍾汶叡
梳化|吳曉芳、謝采彤、陳映羽、湯淑琳、廖翊如
英文字幕翻譯|席時葳
道具搬運|立代企業有限公司
工作人員|王元宏、王文怡、王欣雅、包一妘、朱子甫、朱健鍺、江文馨、何欣芸、吳昱穎、李佳儒、周俁辰、周冠志、林明德、林秉昕、林家瑜、林蓉、柯凱峰、洪仟芳、徐譜喬、張文芊、張世暘、張志遠、張忠瀚、張修銘、陳人碩、曾擇弘、黃郁雯、黃學仁、溫承翰、葉岫穎、廖庭筠、潘雨萍、蔡宛育、應可亭、魏豪、羅瑋騰(依姓氏筆畫排序)
行銷企劃|邱洛彤、楊甯凱、何佳儀
行政團隊|蔡明純、廖心彤、龔姵燐、邱書凱、黃玥勳
主視覺設計|廖小子
書法題字|陳世憲
劇照攝影|黃煚哲、馬雨辰
巡迴攝影|顏睦軒
宣傳影片製作|種種影像
宣傳動畫影片製作|谷汩文化Group.G
平面設計執行|蔡孟憲
同時也有1部Youtube影片,追蹤數超過60萬的網紅飲食男女,也在其Youtube影片中提到,蟬唱不斷,斥訴着深水埗鬧市的翳悶;蟲鳴不止,嗟嘆怎麼仍未爬離車水馬龍的大埔道。 颼颼啾啾,忽而一陣涼意撫慰一身風塵汗雨。冷風源自右邊的小店。然而,小店並非如風般清新,只見門外攤放着鋪了薄薄塵土的杯碟﹑電插座﹑行李箱等各種風馬牛不相干的雜貨。舉目掃視,店內擺設密密麻麻,未來得及看清貨物,雙目就被上方一...
鞋 全家福 總 公司 在 江佩津 PeiChin Chiang Facebook 的最讚貼文
【遺物之書】
有被記錄下來的,才算是真正發生過。(Scribere necesse est, vivere non est.)
——茱迪思.夏朗斯基(Judith Schalansky),《寂寞島嶼》(Atlas der abgelegenen Inseln)
清運公司傳來空無一物的房屋室內照,我想:啊,就是這樣了。
客廳的沙發、電視櫃、桌子、冰箱,以及房間裡的床墊、床架、窗簾,到廚房的流理台、瓦斯爐、抽油煙機,悉數消失,只剩下牆的四角。
「再見了。」我看著母親生活的痕跡,知道就此告別與母親一起生活的時光。
在有些地方,會將逝者的東西全數燒去,連照片也不例外,我想大概是要讓生者不再罣礙。而有朋友叮嚀,在七七四十九天內,可以以母親之名布施,物品、金錢,都可以。
「這是我們最後能為她做的事了。」
返回家鄉後,斷捨離過一波,母親的、自己的,有些是趁她住院時清掉的,在環保袋中搜集來的衛生紙、竹筷、吸管,標誌著讓人不忍心的節儉;有些則是在母親出院後跟她一起攜手處理掉的,可能也是出自於丟棄母親東西的罪惡感,也把自己的書賣掉了上百本,以及許多不合時宜的衣服,全數淘汰掉。
彼時正在流行的斷捨離書籍,告訴大家要把東西揣在懷裡,若沒有怦然心動的感覺,便心懷感激地與之告別、丟掉。
說不上那樣的斷捨離方法有沒有用,因為整理遺物的過程,就像是把有感覺的部位悉數割去,不能有太多感受,否則永遠都結束不了。堪用的物品,便捐給回收站,鍋碗瓢盆、櫥櫃、民生用品,甚至是未拆封的衣物、不知道為什麼有許多個的電熱水壺,或是那些擁有記憶的物品,小時候曾經見過的衣帽架、跟著母親許久的傳真機、一起出國旅遊買的紀念品,都選擇不再留下。
來幫忙整理的親友為了不讓氣氛憂傷,看著母親買的許多夾鏈袋、垃圾袋,語帶笑意地說:「妳媽真的很會買捏,」但旋即轉為苦笑,「不用這麼節儉也沒關係啊。」
裝箱,用封箱膠帶黏上,以麥克筆寫上內裝何物,不要的物品則是放進黑色大垃圾袋。
人生最後所擁有的物品,只剩下丟掉、捐掉、留著,這三種選項,而且數量逐漸遞減。
這段期間內,大家多多少少都捎來安慰訊息,「妳這樣是最好的。」比起臥床、長年的照護,母親做了最好的選擇,對她自己、也對妳。人們這樣說著。而我端看著收拾過後、重新安身立命的住處,感覺自己什麼都不想要了,物品以及金錢帶來的是空虛以及遺憾。
許多時候,我寄居在外婆家的小房間裡,那曾經是母親帶著新生的我寄居之處,同樣的磁磚、電燈,但如今對外窗已經用報紙封上,隔壁的建築緊緊貼著牆壁,成為一個外頭陽光照不進來的房間。床單已經洗過,登機箱裡放著我的衣服,基本上都是黑色的,那陣子在靈堂前,都穿著這樣的衣服。
總是要搬出去的,找一個自己的地方。因此我再度瀏覽起租屋網站、網路社團,只想要一個地方可以安放自己,越快越好。
我用最快的速度在一周內找到了新的住處,有著已經簡配好的家具。我感覺自己其實並不缺少什麼,只要有一張床、一扇窗、一個浴室,然後有網路連線,就能稱之為家。朋友們陪著我去逛IKEA,我想著的只有簡單的生活器具,以及早些捨棄的物品如今又要再買回來,似乎有些可笑,因此認為自己不需要買什麼生活雜物。但朋友拉著我,依舊在購物車裡放入腳踏墊、簡單的碗筷、一只垃圾桶,回到家裡時,至少可以好好擦乾濡濕的雙腳。
以為自己可以什麼都不需要了,但在日常裡,仍有些必要的消耗。
——洗衣
洗衣機的聲音響著,獨占了整個空間。最後那一天,我把衣服丟進去,想著要洗乾淨。找到母親後、在等待葬儀社的人繼續程序前,仍有最後的理智要將洗衣機裡的衣服撈起、晾乾。儘管腦袋一片發白,卻依舊內建了不讓一切更糟的反射動作:不想在整理遺物的過程,還得分心洗衣機中濕透的衣服。
距離那日的幾個月後,在陽光極好的這一天,將床單、被單、枕頭套一併丟入洗衣機,然後披掛在陽台的椅子上,想來是令人舒心的一件事。事實上,南部的陽光從未讓人失望。
而我想起母親,有一次她在教會中向其他姐妹說著,還要替我做家事、洗衣服,所以不能垮掉,不能生病。在一旁的姐妹說:她終究要成自己的家,終究會學會這些事情。
是的,我想,母親終於從她這樣的身分卸下,不再為女兒操勞了。
洗衣機的聲響停了,我起身,拿出裡頭的衣物脫水,日常的這些舉動都像是在向母親告別,成為兩個獨自的存在。
——廚房
只要我返家,儘管下班時間再晚,她都要炒一盤菜、或是熱一鍋湯,甚至是買外面的便當重新擺盤。我會邊吃邊笑著說:「妳不是要我減肥?怎麼又給我吃這麼多。」
在母親留下來的筆記本中,她抄寫著許多食譜,那些菜式我一道都不會。自炊的生活裡,也多是煮些簡單的麵、燙青菜或煎肉排,電視機或電腦螢幕裡發光的影像,比菜餚還要吸引人。
看著電腦畫面裡日本偶像吃著鹹鹹的梅子,湧上一股酸鹹感。我曾在租屋處的冰箱裡擺上一盒,是母親寄上來的包裹中安放著的梅子,我曾疑惑沒有出國的她,是怎麼擁有這些日本食材的?直到在她住所附近的百貨裡看到異國食品展,心中約莫有了答案:自己一人在百貨中逛著高級或是陌生的食材,想要試試看、想嘗試更多的味道,因而買下,也想著要與我分享吧。
酸鹹感又再度湧了上來。
——衣櫃
悲傷總是來得有點慢,例如,窩在沙發上看合購版時恍然想起,不知道跟母親去京都玩時買的那個牛皮背包上哪去了,清掉遺物時沒印象看見,可能再也無法覓得,那扇門已經緊緊掩起。比起怦然心動地斷捨離,現在感覺更加深刻的是如何不感到疼痛地捨棄,以及珍惜留下的物件,但不執著,知道這一切終究都會失去,卻也不輕易放棄。
母親的衣櫃裡有幾套好的套裝,本想著百日時化給她,但最後仍是猶豫了,因此就帶在身旁。她已經許久沒有穿過那些衣服,那是在她意氣風發工作時買下的吧,或是她想著要去應徵體面工作時穿的,只是有些從未穿到。平常僅穿POLO衫、排汗衫,搭上黑色長褲,腳踩著我買給她的運動鞋,她還囑咐著不能買白色的,因為做清潔工作時容易弄髒。
而母親送過我幾次衣服,是從成衣賣場買來的,或是百貨中沒有見過的小牌子,尺碼總是不合身,卻也捨不得丟,因此我搬了幾次家,都還是帶上這些吊牌未拆的衣服。在把母親的衣服捐出去時,我也一併將這些衣服裝箱寄出,不再徒留好幾年都沒穿的服裝。
極簡主義愛好者之中,有人拍了一部紀錄片,跟他們的網站同名,裡頭總是提到一句話:「愛人,以及使用東西,並非全數地捨棄或完全不購物,而是好好使用每一個生活中的物件。」(Love people and use things, because the opposite never works.)
——舊照片
選了一日,一口氣掃描好手上的舊照片,那是母親許久之前就整理成相本、放在行李箱內,早早就交付好的存在。不只是照片,還有著我自國小開始的獎狀與文件,直到我碩士畢業那一天。
好像日子就停留在那裡了,在那之後,我去了哪裡?畢業後,工作浮沉,閒暇時出國散心,投身戀愛,母女之間的聯繫轉為網路上的相處、數位的相紙。
這些相紙吸納了碳的味道,不只是記憶與時空,更成為氣味的載具,彷彿又回到母親離開的那一天。還真是4D啊,忍不住跟朋友這樣說道。有些相片已經遭白蟻啃噬,母親搶救下來,我想像著她珍惜地放入相本、夾鏈袋、鐵盒、行李箱的畫面。
許多時刻我都已不記得,包括五歲時去到東京、河口湖以及迪士尼的照片。相片替我記得,母親也都記得,我放進掃描機裡,讓數位的訊號代替我記得。
這陣子以來,我很怕睡著、或看人睡著的模樣,那就像是我早已經預習許多次母親的死亡,躺著、眼睛就再也沒有張開了。但當那樣的畫面真的來到眼前時,當下只有停不住的眼淚。到現在依舊每天重播這樣的畫面。
也許仍有些快樂的事。掃描了三百張舊照片,原以為此生再也找不到父親的照片,但裡頭仍存著幾張與他的合照,還有一張全家出遊的照片,儘管彼時大家都已經破碎,我還曾經在母親與父親吵架時拿出剪刀剪去全家福,留下我與母親的半邊。
我記得母親的美麗,照片裡也是如此。如果母女之間勢必爭論,我想她是贏的,她年輕時的美麗我完全看不到車尾燈,也服氣她總是嫌我胖。
放舊照片的盒子,是我參加高中同學喜酒帶回來的喜餅盒子,裡頭還掉下了幾根母親的頭髮。我知道是她的,因為總是比我的頭髮還要來得細軟。蓋上蓋子,我知道這就是所有了,而我終於悲傷起來。
日子持續往前推進,每一天醒來,知曉自己生命又將延續的那一刻,我想起有人曾這樣囑咐過我:不要責備活著的自己。
結束儀式、收整遺物、打包自己,從寄人籬下到在陌生但屬於自己的床鋪上醒來,一切依舊很不真實。緩慢起床、出門吃早餐的途中,想起袁哲生〈父親的輪廓〉:「好好活下來,不一定要在意別人的話,人生有時候要走自己的路。」
摘自《卸殼:給母親的道歉信》
鞋 全家福 總 公司 在 吉爾家 Facebook 的最佳解答
有鑑於去年偷懶拖到12月中才排隊,結果苦等了一個小時才與老公公拍到照,期間孩子早不受控,多次威脅利誘,只差沒鞭數十,驅之別院;最後拍照時我和老丹早已汗涔涔,幾近昏厥,笑容僵硬(小丹更臨時決定不穿鞋臭腳上陣)。
於是今年一聽聖誕老公公合照即將開始,我便速速上網預訂拍照時間,然而最早仍只排得中午12點的時段(該時間通常是孩子又餓又累的歡必霸潛伏期),好在最後以糖果為終點酬勞,讓孩子同意「找老公公拍照時不哭、不吵鬧」。
好在預定的早,今天排隊不到五分鐘就輪到我們,一家老少在照片中的神情才因此能帶點自在小清新。
找聖誕老人合影兼全家福的日子,不知不覺也來到第五年,如今回首,每一張照片總隱約透露當時育兒生活的「窘況」(例如沒洗的油頭及百年沒刮的鬍子,還有更多是當下不足為外人道的心境),然而,卻也有一種守得雲開見月明的苦盡甘來之感。
是啊,一切會越來越好的,細心等待,總有撥雲見日之際。
給我,給你。
(最近計畫到澳洲觀光的朋友,千萬別錯過從今到聖誕節,各大百貨或商場的聖誕老人合照喔!但雖說好事多磨,但千萬不要再拖到平安夜才去排上6個小時和聖誕老人合照!)#去年布村發生的真實事件
(儘管百貨公司裡已有冷氣,聖誕老公公的座椅前還是藏有強力電扇,讓身處夏季卻著冬裝的老公公不至於在室內中暑)
鞋 全家福 總 公司 在 飲食男女 Youtube 的最讚貼文
蟬唱不斷,斥訴着深水埗鬧市的翳悶;蟲鳴不止,嗟嘆怎麼仍未爬離車水馬龍的大埔道。
颼颼啾啾,忽而一陣涼意撫慰一身風塵汗雨。冷風源自右邊的小店。然而,小店並非如風般清新,只見門外攤放着鋪了薄薄塵土的杯碟﹑電插座﹑行李箱等各種風馬牛不相干的雜貨。舉目掃視,店內擺設密密麻麻,未來得及看清貨物,雙目就被上方一道赤熱刺中,瞇眼一瞥,原來是暉光灑落在殘紅的招牌上,招致反光,勉強睜開眼睛,「聯盈公司夜冷」數隻燦黃大字映入眼簾。
啊,原來是夜冷店。
往事一如輕煙
涼風又至之時,一名目測年約五十男人亦步至門外,身穿棗紅恤衫的他,與紅招牌相當搭調。只見他叼着一根香煙,點燃起煙草。縷縷輕煙揚起,收起老煙槍的淡然,他漾出一抹頗傻氣的笑容,介紹着自己是店主,人稱小明。呼出一口煙,他口沫滔滔地介紹着這間與他相好四十載的店子。
「夜冷」一詞,其實從葡萄牙文「Leilao」繙譯過來,後來傳到廈門、汕頭有所變異,輾轉傳到廣州,方才開始叫「夜冷」。小明搔了搔頭:「我唔識英文,總之我哋叫拍賣行做『冷行』,拍到嘢就叫『出冷』。」夜冷店嘛,當然是賣舊貨,真正的夜冷貨,正是由拍賣得來,而非私人買賣。每逢有店鋪﹑公司倒閉或住家欠租遭收樓,該址的物品一律由法庭執達吏查封,或者經會計師樓﹑清盤人﹑破產管理處處理。譬如說某月一號封鋪;七號就會通知夜冷老闆前來看貨估價,假貨、破貨一律不打價;八號早上十一時到拍賣行舉手拍賣,價高者得。投得者分配到數天時間到店裏把認為有用的貨物搬走,再安置於夜冷店裏出售。
這是一家老夜冷,由小明父親開辦,莫問年月,只記得小學畢業,十二、三歲就於店裏幫忙,後來爸爸年紀漸老退休,由他正式接手。回想起二十來歲那個年代,沒有一百都有幾十人做夜冷,因為賺錢多,買一百元的貨賺一百元﹑甚至幾百元。例如投得店鋪後,他們會四處貼上大字報,着街坊到現場拍賣。原因是當時執法沒那麼嚴謹,他們就利用法律漏洞,省下高昂的搬運費。只是,時移世易,現時實在的只可搬,不能賣,加上搬運費幾倍增,目前買一百元貨物,只賺到十五元。數數手指,由他父親那年代經營至今的夜冷店,不出兩間。而今天真正的夜冷店,也只餘數間而已。現時有很多大大小小的夜冷店,都只是掛羊頭,賣狗肉,他調侃:「好多自稱夜冷店,但其實喺內地買新貨返嚟賣,同日本城有乜分別?」
不知何時,煙已快燒盡,他吸一口,又言:「呢一行,愈嚟愈式微。」說起往事,他臉上帶點蒼涼。呼出白煙,開始理解他何故抽煙,輕輕的,如舊事。現實,又豈能如煙。
心細一如渺塵
丟掉殘煙,小明率先步進店內。繞視一周,小店呈長方形,前作買賣,後為辦公,確實是老派。貨架上的夜冷貨林林總總,最接近門口的,是衣物胸圍,排放得井然有序;刀叉碗碟﹑罐頭汽水則放在箱子裏分好類。來到中間的貨架,則放滿了花瓶﹑木製家具﹑電器﹑擺設,較昂貴的已用膠紙封好,天花上掛了數台正在轉動的電風扇。店之深處,則於高處擺放着各類名酒﹑海味藥材;金銀珠寶如珠寶店般用玻璃飾櫃放好,附近都有員工看守。這裏啊,似乎說得出的,都能找得到。對小明而言,做夜冷店最考功夫,就是第七日看貨估價的程序:「乜都靠經驗,我十幾歲做起,冇乜瞞得過我雙眼。」何止眼,要耳﹑口﹑鼻多管齊下。
第一,眼見。例如他看雪櫃,雪櫃型號他一看就大概知道價錢,值錢又新淨的才打價;鋼具,要看是不鏽鋼還是不鏽鐵,價錢相差幾倍,對他而言,九成用肉眼可分辨是鋼是鐵。他回想起自己早些年買過一間藥房,竟然把鮑魚放在門口,他冷笑:「直覺話我知,假嘅,鮑魚要放後面玻璃樽嘛,呢啲唔打價!」看習慣了,經驗令他雙目銳利。
第二,鼻嗅。有些木具,他會用嗅覺,如花梨木有花梨木的香味;酸枝又有它的味道,外表再像真也騙不了他。
第三,手觸。可以的話,要用手去摸東西,例如花瓶,並不是看到花瓶底,寫着「乾隆製造」就一定值錢。一摸下去,他就感覺到花紋是畫出來還是印上去:「睇吓花紋係咪粗身,如果滑嘟嘟,多數電腦印。」。
第四,耳聞。如近期聽到哪裏有店鋪倒閉,大多數傳媒都會公佈,所以要常看報紙,如果不聽不聞,哪有競投的機會?
最重要是心澄。倘若心裏不在乎,不用心細想,則甚麼都不成。小明倏地胸膛一挺,坦言自己除了勤力兩字外,再沒有甚麼有膽去認叻,不論大與小的生意,他都一定去看,因為這是他的工作及責任。對於自己的弱點,他亦不畏懼:「而家規定拆一間酒樓都需要牌,我雖然唔識英文,但足足上咗三個月堂,我小學畢業咋,但呢個IVE證書嚟㗎!睇吓自己有冇心做啫。」收起指着證書的指頭之際,他瞄一瞄手錶,將近十時。
苦澀如水滿肚
陣陣的撻車聲震耳欲聾,數名壯丁包括小明把尼龍袋﹑紙箱﹑板車等架生放到車尾箱後,就爬入如火爐般的車廂內開車出發。小明邊扭着軚盤邊道:「我哋而家去一間豪宅,我早兩日投咗返嚟,而家就去執嘢啦。」或許夜冷佬真的一肚苦水,一路上,他連綿地分享逸事。
原來他最怕的事有三,第一是狗。經常到處去,以為香港沒有甚麼地方難得到小明,怎料,原來他還有一個死敵——「丈量約」。新界好些村屋沒有街名門號,只有「丈量約幾段」,這令小明頭痛非常:「對住呢三隻字我真係投降,搵親呢啲村屋,都總有隻狗走出嚟汪汪吠我,我而家真係好驚狗!」第二是蚤,做夜冷一行,經常會遇到一些髒得很的店鋪,尤其食肆。有一次,他要看一家倒閉了約半年的酒樓,剛好廚房爆水管,踏上地毯的一瞬,蚤子就跳到腳上,多到不行,但他仍硬着頭皮工作,直至估價完成。甫離開酒樓,小明就把褲子脫了,他猶有餘悸:「件衫都除埋,剩低條底褲,係咁撥蚤,公園啲阿婆以為我係儍㗎!」
回過神來,原來車子已停泊好,他抹一把汗,整理好衣衫,準備迎接他第三件最怕之事,就是眼前的保安。「做我哋呢一行,經常要求人,你又唔係租客,點解要將就你?」語畢,只見他霎眼間換上一臉燦笑,拿出身份證向保安問好,頻頻點頭。辦妥手續後,他又接着低喃:「嘈多兩嘈,電梯都鎖埋你,搬樓梯啦!所以千祈唔好嘈交,以和為貴。」只是,有時候自己不得罪人家,不見得運輸工人會收斂,當「磨心」的小明,確是有苦自己知。踏進電梯,「嘟嘟」的關門聲為其掩飾了一聲低嘆。
屢勝不如一敗
偌大的豪宅只餘拉膠紙的聲音迴盪着,經歷了約四至五小時的包裹及封箱,屋內只餘下三分一的物品,以及十數箱封妥的大紙皮箱。整件恤衫被汗水沾染着的小明,正在廚房察看雪櫃。看貨時已知雪櫃是高檔貨,但執屋當天還要試試它是否正常運作,畢竟運送一台雪櫃的開支不少。故一到埗要先插電,待收拾所有東西後,它仍然保持製冷,才可搬走。但見他一堂愁眉,就知道事情似乎不順利,他苦笑:「唔凍㗎!佢值成萬幾蚊,咁就冇咗啦。」
意志並沒有消沉太久,畢竟,於他而言只是小事一樁。走出客廳,小明拿起飾櫃裏幾座金牛﹑金豬,笑言這裏只有一座是真金,故根本沒有打價。對金的真偽,他可是特別敏感,因為他以前曾經錯估一座金觀音,虧損了一大筆錢;又曾經花數十萬買了一批黑膠唱片,結果全都不能播放。種種挫折令他沮喪,當時父親﹑兄長並沒有責難,一份內疚感更逼使他成長,造就了今天的一雙金睛火眼。把金器包好,小明示意搬運師傅先把東西搬上車。
拜金不如講心
通常貨物要分兩程車運送到店裏,小明目送第一車的貨物出發後,又乘電梯回到豪宅內。此時細心一看,屋內其實佈滿生活痕迹,一家四口的照片;主人房內,仍放滿了女主人用剩的護膚品;書房裏,盡是男主人的玩具珍藏;小孩房裏,一雙又一雙的小鞋,記錄了孩子的成長。如今,卻蒙上了薄薄的灰塵。有人不喜歡夜冷佬,大概是這緣故,說不上是「發死人財」,但卻踐踏着人家的倒楣。
小明吹吹盒子上的餘灰,一臉心安理得。「我爸爸走嘅時候,一班仔女陪住佢。我呢?活到五十歲,除咗探我爸爸之外,我冇進出過醫院。」他徐徐道出,眸子裏,映照着別人的全家福。舊物扔掉了,不代表對人家的尊重,也不代表能為對方帶來祝福;反倒,把他們於美好時光所擁有的東西保留下來,也算是留下了一點緣分、一絲情意。
小明算是百無禁忌,只有一個原則,就是賺錢沒有必要賺到盡。原來,有些貨品,他會原價出售,甚至店裏會有部分屬於新貨,如小鬧鐘,賣十元一個,還倒貼一顆電池;老花眼鏡亦然:「有啲老伯伯,幾乎每日唔見一副眼鏡,有個伯伯隔日就買一副,畢竟是深水埗舊區,當回贈街坊。」也不是一身銅臭,對他而言,有價值的東西不一定很昂貴,正如他為了喜愛的鑽石牌鐘,可以走三十層樓,逐個單位搜索;又如早年他拿了攪盤電話回店裏,僅售二百元。某東西總有某人喜歡,有歷史的東西,或許來得更有價值。
最後一個紙箱置於貨車廂內。小明抽抽衣襟,試圖撇乾汗珠。緩步踏至車前,一臉倦容的他打開車門,吐出一句:「我做到六十就唔會做,都唔會畀我下一代做。」畢竟,做夜冷這一行,倘若明天沒有店倒閉,也就沒飯開;縱使生意不絕,誰又欲見兒女捱苦?
車子於路上疾駛,赤日早去,夕陽已至。問他日退下來如何度日,他驀然一笑。
哈,還不是想念舊相好?
聯盈公司夜冷
地址:深水埗大埔道244號
電話:2778 6539
營業時間:不定
===================================
立即Subscribe我哋YouTube頻道:http://bit.ly/2Mc1aZA (飲食男女)
新店食評,名家食譜,一App睇晒!
立即免費下載飲食男女App: http://onelink.to/etwapp
《飲食男女》Facebook:http://www.facebook.com/eatandtravel
飲食男女網站:http://etw.hk
Follow我哋Instagram,睇更多靚片靚相:http://bit.ly/2J4wWlC (@eat_travel_weekly)