關於 catch me outside how about that ，我們在網路上蒐集到這些相關的討論、資訊與評價

Farewell. Ida – Ida Haendel 192?-2020

So Ida has left us – a legend has departed. What a violinist! What a woman! Magnificent, unique, incorrigible – she was a law unto herself.

First, the playing: a film about her was aptly entitled: ‘I AM the Violin.’ And she was! The violin was her life; she mastered it, devoted so much of her existence to it, cared so much about it. Every performance was an event, which she took absolutely seriously, giving each concert her all. She spoke through her violin, proved herself through it, lived within the music she made. She was a marvel, an icon; each note she played was the result of total conviction – and as a consequence was totally convincing. She had been groomed from the beginning to be a star – and a star she was.

But she was also an adorable person. I had heard of her, of course, from my childhood onwards – hadn’t everybody? But I didn’t meet her until - I think - 2000, when I attended a memorable recital she gave at the Wigmore Hall (apparently her debut there!), concluding with a magisterial performance of Enescu’s 3rd sonata. I’d heard, to my delight, that she’d heard me somewhere, and had liked it, so I dared to go backstage afterwards. Having enthused about her playing, I rather uncertainly told her that I was Steven. She looked at me disbelievingly. ‘You’re NOT’ she announced, in her wonderful deep voice. I assured her that I certainly had been last time I looked in the mirror. She accepted this, and proposed that we play the Brahms Double together. It was such an honour; but alas, I just couldn’t do the dates she suggested.

I came across her shortly thereafter, however, at the Verbier Festival. I’d seen that she was giving masterclasses there, so when I saw her, I asked how they were going. She looked at me severely. ‘Steven,’ she boomed, wagging her finger. ‘I don’t teach.’ I was puzzled; she was, after all, advertised as the teacher of the violin class. ‘So you like teaching?’ I said, provoking her. The finger wagged again. ‘Steven,’ she repeated with equal seriousness, ‘I don’t teach.’ ‘So how’s the teaching going?’ I asked. Her finger was on its way in my direction, and she’d started to say my name in the same tone of voice – when suddenly her face broke into a big smile. ‘Oh – so you’re a tease,’ she said. After that, we got on famously. My other main memory of that Verbier encounter was of her examining something – I couldn’t see what - in the hotel lobby, and then calling me over. It turned out that the object in her hands was an album of recent photos of her. ‘Look, Steven,’ she commanded urgently. ‘Don’t I look gorgeous?’

Later, we took her to dinner near her flat in London. Tottering through the streets in her high heels, she suddenly came to a stop in front of a (closed) clothes shop, where either a pair of gold shoes or a gold dress (I can’t remember which) had caught her eye. It was impossible to budge her, late though we were for the restaurant. ‘Wouldn’t I look wonderful in that?’ she asked us challengingly. We agreed that she would. ‘I’m coming back here tomorrow morning,’ she assured us. She spoke that night about her appearance. ‘You think I dress like this just to go out?’ she asked. ‘No! Catch me at breakfast – I’ll look just the same.’ Her pride in her appearance was never-changing. Perhaps in someone else it could have been too much – but with Ida, it was wonderful, admirable; life-affirming, in fact, like her pride in her playing.

It is funny that already I’ve seen two obituaries giving her age five years apart. She’d certainly have preferred the younger estimate… It was impossible to get the truth out of her. I remember asking another glorious violinist-character, Lorand Fenyves, whether he knew Ida. ‘Oh yes, of course!’ he replied. ‘I knew her when I was 16 and she was 15.’ He paused. ‘And now I’m 80 and’ his eyes twinkled, ‘she’s 55!’

Although we never got to play the Brahms Double together, we did perform the Beethoven Triple concerto with Martha Argerich and the Rotterdam Philharmonic under the then little-known Yannick Nezet-Seguin in (I think) 2006. Now THAT was an experience – to put it rather mildly… Playing with those two way-larger-than-life ladies was something not to be forgotten; the two adored each other, and it was great fun to witness their interaction. Ida had only played the piece once before, as I remember; but she played it with utter conviction. And Martha was – well, Martha. And Yannick kept the whole thing together, somehow. So – it was special…

It was supposed to happen again, in Miami (where Ida lived); but alas, it didn’t. Still, I kept in touch with Ida and on one memorable occasion got to interview her at the Wigmore Hall (there’s a recording of that occasion on Youtube). She also came down to Prussia Cove once for three days, her visit culminating in a breathtaking account of the Bach Chaconne (she sported an almost equally breathtaking dress to match!) at the Hall for Cornwall. We also played and taught/didn’t teach together in 2010 at the Summit Music Festival, just outside New York. That was another unforgettable experience. At the concert that concluded the festival, Ida played virtuoso pieces with the orchestra that would have been impressive in someone thirty years younger – even younger – than she was. But equally Ida-ish was the post-concert experience. For some reason, it got very late, and it was well after midnight when we were taken in search of food. Not surprisingly, there were few options in the countryside at that time of night; but eventually we found a 24-hour diner. We went in and occupied a table. Looking around at the bikers and other rather unpredictable-looking types, I was a tad nervous; not Ida. I fortified myself with a margarita; she had tea. At one point, the conversation turned to Schumann, and his 2nd violin sonata (which at that time I didn’t know very well). I asked a question about it. ‘You want to hear how it goes?’ Ida demanded to know. She strode over to her violin-case, pulled out the violin, and to the astonishment (and then, luckily the delight) of the assembled company, began to play it. A photo taken at the time (below) shows me a little less than comfortable – and her absolutely in her element.

Oh, Ida. By the last time I spoke to her – too long ago, but not that long ago – I’d heard that she’d become very forgetful, so wasn’t quite sure whether to call her or not. But I dialled anyway, and the phone was answered. ‘Hello, Ida?” ‘Who is it?’ ‘It’s Steven – Steven Isserlis.” Silence – then the phone went dead. Oh dear. I tried again. This time I was able to hold her attention long enough to remind her who I was. We started to talk, and as the conversation progressed, she evidently remembered more and more about our friendship. It was true that she repeated herself a lot; but still – she was very much Ida, the same wonderful voice, the same love of life.

And now she’s gone. Farewell, Ida the legend; we humanoids will miss you – but thank you, thank you for giving us so much. Everything, in fact.

Seorang Suami Menemui Sebuah Diari Arwah Isterinya Dan Hampir Pitam Selepas Membaca Kandungan Diari Tersebut Kerana Rupanya Arwah Isterinya Itu Sudah Banyak Kali...
.
.
.
Apa yang nak aku tuliskan ini, jadikan lah sebagai pengajaran buat semua lelaki di luar sana yang bergelar suami. Kisah ini mungkin menyayat hati bagi yang masih ada ‘hati’.

Hari ni genap 67 hari arwah isteri aku meninggl. Dan selama 67 hari ini juga aku tak henti henti menangis di atas pemergian isteri yang paling aku sayang. Bukan aku tak redha, cuma aku rasa seperti tak lepas.

Seperti ada sesuatu yg belum selesai antara kami. Dan malam ini, aku terjaga bukan kerana tangisan baby yg minta disusukan, tapi kerana seakan terdengar dengar tangisan arwah. Allahu..aku tak kuat.

Aku dah berkahwin selama lebih kurg 3 tahun setengah dengan isteri. Kami kahwin muda. Seawal usia aku 20, dan isteri 19. Di awal perkahwinan, semuanya indah belaka. Aku sgt mencintai isteri sehingga langsung tak boleh berjauhan dengan nya.

Sampai kadang kadang bila kena oustation, aku menangis rindukan dia pada waktu malam (aku bekerja di company milik family, dan dia belajar di ipts dekat dgn rumah) . Pergi ke mana saja, aku akan bawa dia bersama. Hatta keluar isi minyak atau beli top up pun dia akan merengek nak ikut. Isteri aku mmg manja org nya dan type of overly attached wife. Tapi aku tak rimas, malah aku suka.

Kami memang sangat rapat. Tambahan pula kami bercinta lepas nikah. We explore everything together. Bila dia cuti sem, aku akan bawa dia berjalan mana dia nak pergi. Isteri aku cantik orgnya. Bukan aku puji sebab dia isteri aku, tetapi sebab semua orang pun cakap perkara sama.

Bila keluar, kalau isteri aku melaram mesti ada je mata yang duk pandang pandang. Memang aku sakit hati, tapi aku pujuk diri dengan cakap takpelah, dia milik aku skrg. Lagipun aku tahu isteri aku mmg jenis sangat tidak melayan.

Bercakap dengan lelaki pun kurang. Dulu masa nak pikat hati dia pun ambil masa berbulan baru dapat kenal. Dia seorang yang sopan, dan menutup aurat dengan sempurna.

Dari awal kahwin, sehingga hampir setahun, aku rasa sangat senang dengan arwah. Kalau boleh, aku nak ada dekat dengan dia je 24jam. Bila ada kerja luar, aku akan settlekan cepat dan berkejar nak balik rumah.

Namun bila masa berlalu, tanpa aku sedar aku makin banyak berubah. Tanpa aku sedar, arwah makan hati dalam diam. Aku makin jauh dengan dia. Aku sibuk dengan kerja luar, sehingga aku rasa seronok berada di luar berbanding di rumah bersama isteri. Kadang kadang, aku cari je apa yang boleh aku settlekan di luar rumah sebab aku bosan stay dekat rumah.

Sepanjang perkahwinan, mmg aku langsung tak pernah keluar kalau bukan bersama arwah. Apa lagi nak lepak malam malam dengan kawan lama. Sampai laa suatu masa aku join macam macam club kereta dan motor.

Makin banyak alasan aku nak jumpa kawan itu dan kawan ini. Mula mula arwah diam , lama lama dia mula merungut yang dia bosan di rumah kesorangan. Tapi aku tak peduli pun. Kadang kadang dia menangis sebab kecil hati dengan aku. Tapi setiap kali dia menangis bila bergaduh atau berkecil hati, aku tak pernah pedulikan dia. Sedar sedar dia dah tertidur dengan air mata kat pipi.

Ye, aku tahu aku suami yg jahat. Aku biasakan dia dengan layanan seperti seorang puteri, kemudian aku ragut semuanya . Dari seorang suami yang cukup lembut, aku berubah menjadi seperti seekor singa bila bergaduh.

Aku akan ignore dia. Aku akan cakap kasar kasar dengan dia. Tangan aku mula pandai sentuh badan dia (itu kalau dia yg mulakan dulu). Sampai kadang kadang aku rasa mcm jodoh aku dengan dia dah takde.

Kami kerap bertengkar. Dan kebanyakannya berpunca dari sikap dia yang terlalu kuat cemburu. Tapi itu dulu, masa dia hidup. Bila dia dah pergi, baru aku sedar. Dia bukannya cemburu buta tetapi dia mahu aku jadi suami yg soleh. Dia mahukan yg terbaik untuk dunia dan akhirat aku. Allah, berdosanya aku.

Aku mengaku, aku memang susah nak jaga mata. Bila keluar berdua, dan ada perempuan cantik yg melintas depan kami mesti mata aku akan terpesona tgk kecantikan perempuan tu. Padahal isteri aku ada kat sebelah. Dan isteri aku pun sangat cantik.

Tapi aku tak pernah sedar semua tu. Bagi aku biasa lah tu lelaki mmg suka tgk perempuan cantik. Aku tak tahu yang isteri aku sedih dengan sikap aku tu. Arwah selalu tegur. Tapi aku buat tak tahu je. Sampai satu masa arwah dah tak tegur lagi, mungkin dia dah penat dengan perkara sama. Aku memang tak tahu bersyukur. Aku tak pernah rasa cukup dgn apa yg aku adaa. Sedangkan arwah dah cukup segalanya

To be honest, aku juga sukar jaga mata dari pandang perkara haram. Kadang kadang aku terlajak layan video prno. Tapi arwah tak pernah tahu. Sampai la satu hari masa dia mengandung 3 bulan, aku kantoi. Masa tu dia sedih sgt, sampai dapat migrain dan kena admit ward sebab pre eclampsia .

Aku risau sgt pasal baby masa tu. Dan it was the last time aku tgk mende keji tu. Aku dah bersumpah pada diri sendiri yg aku takkan tonton lagi umpan syaitan tu. Aku tak tahu kenapa, isteri aku halal untuk aku datangi bila bila masa tetapi pelacur di website itu juga yg aku nak tengok. Sedangkan t
Sedangkan tbuh isteri lebih cantik dari semua tu. Aku hina. Aku memang pendosa

Mulai hari tu, aku tengok isteri rajin bangun solat malam. Aku tahu, dia mengadu kepada Allah perihal aku. Aku tahu, dia bangun untuk doakan kebaikan bagi aku. Itupun semua aku tahu lepas dia dah pergi. Lepas dia dah meninggl. Lepas dah terlewat semua nya.

Seminggu lepas dia meninggl, aku kemas luggage pakaian dia. Dan aku terjumpa satu buku tebal. Aku ingatkan buku nota study dia. Rupanya dalam tu penuh catatan diari dia dari mula kahwin dengan aku sampai la hari terakhir sebelum di admit ward untuk give birth.

Aku baca semua. Air mata aku tumpas. Akurasa masa tu aku nak pergi gali semulaa kubur arwah aku nak peluk dia, aku nak cium dia, aku nak minta maaf aku nak minta ampun. Aku banyak dosa dengan dia.

“Abang, kenapa abg tengok semua tu. Sayang kan ada kalau abg berhajat? Mungkin sayang tak mengiurkan macam pelakon pelakon dlm video lcah tu. Syg minta maaf kalau syg tak pandai layan abg, sampai abg cari kepuasan melalui cara tu.

Ya allah, kau berilah hidayah pada suami aku. Abang, semoga Allah pelihara abang dari pandangan haram ye. Moga hati dan iman abg kuat ye. Takpe, syg tolong doakan abang setiap malam dan di setiap sujud syg. ”

” Cemburunya tengok abg duk pandang pandang perempuan tu tadi. Mmg la cantik. Tapi syg dah usaha habis baik nk bagi cantik jugakk bila keluar dgn abg

Sehelai demi sehelai lembaran tu aku belek. Dari sekecil kecil hingga ke sebesar besar hal dia ceritakan semua dalam buku tu. Baru skrg aku sedar , aku kurang beri perhatian pada dia selama ni. Dan ada satu luahan dalam buku tu ingatkan aku pada satu detik masa awal kehamilan arwah.

“Abang abang! Rasaa ni baby gerakk la! Aku emmm emm je. Mata asyik duk hadap hp. Bosan dgr dia merengek, aku alih tangan letak atas perut dia. Tapi mata masih lekat di skrin telefon. Dan segala kesedihan tu dia luahkan dalam buku tu. Memang aku dengar dia menangis malam tu tapi aku tak peduli pun. Mmg aku tak pernah nak pujuk kalau dia menangis. Apatah lagi nak tanya kenapa. Allahu.. kejam nya aku. Aku tak pernah peduli apa dia rasa.

Banyak yg aku baca dalam diari arwah. Patut laa dia dapat pre eclampsia (high blood prssure during pregnancy) . Padahal umur baru setahun jagung dan ini first baby. Rupanya banyak yg dia stress dan fikir pasal aku. Selama ni tanpa aku sedar, dia byk hide semua post di fb yg nengandungi unsur tak baik atau gmbr perempuan seksi. Betapa dia nak jaga dan nak bantu aku jadi baik.

Jahatnya aku. Memang aku tak pernah ada perempuan lain. Tapi aku seksa perasaan dan emosi dia. Dari apa yg aku baca, dia seolah menjadi sgt paranoid, memikirkan apa yg aku lihat di hp berkait dengan perempuan sksi, perempuan lain, atau tidak. Aku tak salahkan dia. Ini semua salah aku. Aku tak pernah fikir perasaan dia. Aku anggap semua remeh, semua kecil. Sedangkan dia menanggung derita yg besar.

Aku ingat lagi beberapa hari sebelum dia admit ward utk bersalin. Sewaktu dia nak turun beli makanan, dia sempat bergurau. Abang, rindu laa nak dengar abang ckp “awak jalan elok2 tau. Kalau ada org kacau, jerit nama abg kuat2”. Mmg dulu aku sangat lembut dan romantik dgn dia. Tapi aku xtahu mana semua tu pergi. Bukan arwah tak pernah cakap yg dia rindu aku yang dulu. Tapi aku tak pernah peduli.

Sekarang, semua dah takde. Yang tinggal hanya kenangan. Kenangan yang tak boleh mengembalikan apa apa. Dan arwah tinggalkan aku bersama zuriat kami. Nur amsya imani. Wajah iras sangat dengan arwah. Setiap kali aku pandang wajah anak syurga ini, setiap kali tu wajah arwah terbayang di mata. Allah..macam mana aku nak lalui hari hari mendatang.

Sungguh, aku sunyi. Dan sekarang baru aku faham erti sunyi yg isteri aku cakapkan selama ni bila stay dekat rumah sorang diri. Patut laa selama ni dia tak pernah tidur, dan tunggu aku balik walaupun tengah malam. Rupanya dia tak dapat tidur bila aku takde kat sblh

Aku dah hilang segalanya. Aku dah hilang isteri solehah yg sentiasa doakan kebaikan aku. aku dah hilang isteri yg selama ni jadi penguat aku. Abang rinduu nak naik motor dengan awak, sayang.. mcm awal kahwin dulu.

Pukul 1 pagi awak ajak round taman. Abang rinduu nak gurau dengan awak. Balik laa sayangg.. abg janji abg tak keluar dengan kawan dah. Abang janji abang tak hadap hp 24jam dah. Abang janji abg xpandang perempuan lain dah. Abang janji :(.

Menangis lah air mata darah pun. Arwah takkan kembali. Aku takde apa nak pesan banyak banyak. Tapi ambil laa kisah aku sebagai pengajaran. Tolong laa ambil sebagai pengajaran. Jangan sampai semua terlambat, baru kau nak menyesal. Aku menyesal. Menyesal. Menyesal.
A husband found a diary of his late wife and almost swoon after reading his diary content because apparently his late wife has many times...
.
.
.
What I want to write about, make it a lesson for all the men out there who are called husbands. This story may be heartbreaking for those who still have 'heart'.

Today is only 67 days my late wife left. And for the past 67 days I haven't stopped crying over the passing of the wife that I love most. It's not that I don't accept it, it's just that I

It seems like there is something unfinished between us. And tonight, I'm awake not because of the baby's cry that asked to be breastfeed, but because it's like hearing the cry of the late Allahu.. I'm not strong.

I've been married for more than 3 years and a half to my wife. We married young. As early as I was 20, and wife 19. At the beginning of marriage, everything was beautiful. I love my wife so much that she can't be far from her.

Until sometimes when I get oustation, I cry missing him at night (I work in the family's company, and he's studying in IPTS near home). Go anywhere, I'll take her along. Hatta comes out of oil or even buy top up he will cry to follow. My wife is really spoiled by her person and type of overly attached wife. But I'm not crazy, but I like it.

We are very close. Plus we love after marriage. We explore everything together. When he's a semester holiday, I'll take him to walk where he wants to go. My wife is beautiful. I don't praise because she's my wife, but because everyone says the same.

When it comes out, if my wife dresses up there must be eyes that are looking at. I'm really hurt, but I persuade myself by saying it's okay, he's mine now. After all, I know that my wife is very kind of not entertaining.

Talking to a man is also lacking. In the past, when he was about to catch his heart, he took months to get to know him. He's a polite person, and cover his body perfectly.

From the beginning of marriage, until almost a year, I feel so happy with the late. If possible, I would like to be close to him for 24 hours. When there's an outdoor job, I'll settle fast and chase to go home.

But when time passes by, without me realizing I change more. Without me realizing, the spirit eats the heart in silence. I'm getting far away from him. I'm busy with outdoor work, until I feel good to be out there rather than home with my wife. Sometimes, I'm just looking for something that I can settle outside the house because I'm bored staying at home.

Throughout the marriage, I will never go out if not with the deceased. What else to hang out at night with old friends. Until one time I joined like a car and motor club.

More excuses for me to meet that friend and friend. At first the late was quiet, long time ago he started complaining that he was bored at home alone. But I don't care. Sometimes she cries because she's small with me. But everytime she cries when she fights or gets discouraged, I never cared about her. Realized that he fell asleep with tears on the cheek.

Yes, I know I'm a bad husband. I used to do her with service like a princess, then I snatched all of them. From a gentle husband, I turned into a lion when fighting.

I will ignore him. I'd be rude to him. My hands are starting to touch his body (that's if he started it first). Until sometimes I feel like my partner with him is gone.

We fight a lot. And most of them are caused by his attitude that is too jealous. But that was the time he lived. When he's gone, then I'll realize. He's not jealous but he wants me to be a good husband. He wants the best for my world and my afterlife. Allah, I am sinning.

I confess, I am hard to keep my eyes open. When both of you come out, and there's a beautiful woman who passes in front of us, my eyes will be amazed by the beauty of the Even though my wife is beside me. And my wife is very beautiful too.

But I never realized all that. For me it's normal that men like to look at beautiful women. I didn't know that my wife was saddened by my attitude. The late always greets. But I just don't know. Until one time the deceased hasn't told me anymore, maybe he's tired of the same thing. I don't know how to be grateful. I have never felt enough with what I have. While the deceased is enough

To be honest, I'm also hard to keep my eyes from looking at illegal things. Sometimes I watch the video too much. But the spirit never knew. Until one day when she was pregnant for 3 months, I was caught. At that time he was so sad, until he got migraine and got admitted to the ward because of pre eclampsia.

I was so worried about the baby at that time. And it was the last time I saw that cruel thing. I swear to myself that I won't watch the devil's bait anymore. I don't know why, my wife is halal for me to come to me anytime but the prostitute on the website is also what I want to see. Whereas t
While the wife is prettier than all that. I am despicable. I am indeed a sinner

From the other day, I saw the wife awake at night prayer. I know, he complains to Allah about me. I know, he woke up to pray for me for the goodness. That's all I knew after he was gone. After he left. After all it's too late.

A week ago she left, I cleaned her clothes luggage. And I found a thick book. I thought it was his study notebook. Apparently the diary is full of notes from starting to marry me until the last day before admitted to the ward to give birth.

I read all. My tears are broken. I feel that time I want to dig back the grave of my late I want to hug him, I want to kiss him, I want to apologize. I have sinned with him.

′′ Brother, why do you look at all that. Love is there if you wish? Maybe it's a pity that you don't like the actress in the video of the crazy video I'm sorry if I don't know how to treat me, until I find satisfaction through that way.

Ya Allah, please give guidance to my husband. Brother, may Allah protect you from illegal opinion. May my heart and faith be strong okay. It's okay, dear, please pray for me every night and every kneel dear. ′′ ′′

′′ It's jealous looking at brother looking at that woman just now. It's really beautiful. But unfortunately I've tried it and it's better to make it beautiful when I'm out with

One piece by one piece I turn into the sheet. From as small to small as big as he says everything in the book. Now I'm aware, I haven't paid attention to him all this time. And there's one expression in the book that reminds me of the early moment of the late pregnancy.

′′ Brother brother! I think this is a baby! Me emmm emm je. Eyes keep on facing hp. Tired of hearing him whining, I put my hand on his stomach. But the eyes are still stuck on the phone screen. And all the sadness he expressed in the book. I heard him crying that night but I don't care. I never wanted to persuade him if he cried. What else to ask why. Allahu.. I'm so cruel. I never cared what she felt.

I read a lot in the late diary. No wonder he got pre eclampsia (high blood pressure during pregnancy). Even though it's only a year of corn and this is the first baby. Apparently he's stressed out and thought about me. All this while without me realizing it, he hid all the posts on Facebook that contain bad elements or sexy women's pictures. How much he wants to take care of and help me be good.

I am evil. I never had another woman. But I torture her feelings and emotions. From what I read, she seems to be very paranoid, thinking of what I saw on her phone related to women, other women, or not. I don't blame her. This is all my fault. I never thought about her feelings. I take everything trivial, all small. While he suffered a big suffering.

I still remember a few days before he admitted to the ward to give birth. When he wanted to go down to buy food, he had time to joke around. Brother, I miss listening to my brother say ′′ you walk well. If someone disturbs me, shout out my name loudly ". I was so soft and romantic with him. But I don't know where all that went. It's not the spirit that he misses the old me. But I never cared.

Now, everything is gone. All that is left is memories. Memories that can't bring back anything. And the spirit left me with our children. Nur Amsya Imani. The face is very similar to the spirit. Every time I look at the face of this heavenly child, every time the face of the deceased is imagined in the eyes Allah.. how am I going through the coming days.

Really, I'm quiet. And now I only understand the meaning of silence that my wife has been talking about all this while staying at home alone. No wonder he hasn't slept yet, and wait for me to come back even though it's midnight. Apparently he can't sleep when I'm not beside me

I lost everything. I have lost my solehah wife who always pray for my goodness. I've lost my wife who has been my booster all this time. I miss riding a motorbike with you, dear.. like I got married early.

At 1 am you invite me to round the park. I miss joking with you. Come back dear.. I promise I won't be with my friends anymore. I promise I won't face my phone for 24 hours. I promise that I don't look at other women anymore. I promise :(.

Crying tears of blood. The spirit will never return. I don't want to order a lot. But take my story as a teaching. Please take it as a teaching. Don't let it be late, then you regret it. I'm sorry. I am sorry. I am sorry.Translated

1 วัน มี 3 มื้อ ต้องสู้รบปรบมือกับลูกทุกมื้อ มื้อไหนลูกกินเยอะ คนเป็นแม่ก็อิ่มอกอิ่มใจจนลืมกินข้าวไปเลยทีเดียว ส่วนใหญ่ถ้าเรื่องอาหารการกิน หรือป้อนข้าวลูกจะเป็นหน้าที่ของคุณแม่ สำหรับอุ้มๆว่าเรื่องนี้เครียดมากที่สุดแล้ว ขนาดอุนยายเป็นเด็กทานง่ายและทานเยอะ แต่มันจะต้องมีบ้างสักมื้อที่งอแง ไม่กินเอง กินน้อย ต้องป้อน เครียดจนหน้าเหี่ยว.. .😹 จนได้มาเจอบทความนี้ของคุณหมอ ทำให้เรารู้ว่าสิ่งที่เราทำมาทั้งหมด มันคือสิ่งที่เราทำถูกทางแล้ว อุ้มอยากมาให้กำลังคุณแม่ๆทุกคนค่ะ อย่าท้อนะคะ เราจะสู้ไปด้วยกัน เพื่อครอบครัว และเพื่อลูกๆที่เรารัก และหวังว่าเมนูต่างๆนาๆที่อุ้มพยายามทำทุกวิถีทางให้ลูกได้กินอย่างมีประโยชน์ในทุกๆมื้อ จะเป็นส่วนหนึ่งในการช่วยให้คุณแม่ๆที่ทำอาหารไม่ต้องคิดเยอะแยะให้ปวดหัวเวลาที่นึกเมนูไม่ออก 😆 สุดท้าย ขอบคุณที่ติดตามเพจกันมายาวนานนะคะ ตอบข้าความบ้างไม่ตอบบ้าง ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ อยู่กันไปแบบนี้นานๆนะคะ รัก ♥️ จากใจอุนแม่ค่ะ.

21 คำถามคัดสรร 25 มีนาคม 62

1.พ่อแม่จะเลิกกัน จะบอกลูกอย่างไรดีคะ?
-พ่อแม่เป็นเพื่อนกัน แต่จะไม่อยู่ด้วยกัน
-แม่จะอยู่กับลูกตลอดไป
-ห้ามกล่าวร้ายอีกฝ่าย มิเช่นนั้นลูกจะตกอยู่ในสภาพยากลำบากมาก

2.ลูก 4 ขวบ ใจร้อน ขี้โมโห ควบคุมตนเองไม่ได้/
-อ่านนิทานก่อนนอน ตรงเวลา มากกว่าเดิม เพื่อสร้างแม่ที่มีอยู่จริง สอนอะไรจะได้ฟังบ้าง
-สละเวลาลงไปเล่นกับเขาจริงๆมากกว่าเดิม เพื่อระบายส่วนเกินและความคับข้องใจออกไป
-สอนเขาทำงานบ้านและสละเวลาทำด้วยกันเสมอ เพื่อให้เขาฝึกฝนความสามารถควบคุมตนเอง

3.ลูกดื้อ อ่านโพสต์คุณหมอ ซื้อทรายมาเล่นกับลูก สามวันเท่านั้นเขาเป็นคนละคน เชื่อฟัง น่ารักมากเลยค่ะ ดีใจจริงๆ/
ผมต่างหากขอบพระคุณที่แวะมาเล่า ดีใจมากที่ได้ยินครับ รูปที่ส่งมาน่ารัก

4.ฝึกกินข้าวไม่ได้เลย/
การกินข้าวด้วยตนเองเป็นเรื่องพูดตรงกันในตำราทุกเล่ม ควรฝึกให้ได้ก่อน 3 ขวบเพราะหลังจากนั้นจะฝึกยากมากขึ้นทุกที หากใช้ BLW ทำได้ตั้งแต่อายุ 7-8 เดือนตามข้อบ่งชี้ คือนั่งได้และไม่สำลัก

การควบคุมตนเองให้กินข้าวบนโต๊ะร่วมกับผู้ใหญ่ได้จะช่วยให้เด็กควบคุมตนเองในเรื่องอื่นๆง่ายขึ้นมาก เขาจะเก่งในอีกหลายเรื่องโดยที่เราไม่ต้องออกแรงอะไร คนส่วนใหญ่ไม่เชื่อเรื่องนี้ ซึ่งผมเสียใจทุกครั้งที่ได้ยิน อยากให้พยายามทำ เพราะดีต่ออนาคตของเด็กมากกว่ามาก

5.เราทะเลาะกันบ่อยมากต่อหน้าลูก/

ไม่ทะเลาะกันต่อหน้าลูกครับ ไปหาที่คุยกันสองต่อสอง สองท่านเหนื่อยจากที่ทำงาน ลูกเล็ก มีการแทรกแซงจากผู้ใหญ่ เช่นนี้สองท่านจะปรับตัวเข้าหากันลำบาก ผมให้กำลังใจว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องชั่วคราว ให้เวลาแก่ตนเองทั้งสองท่านอีกนิดหนึ่ง พยายามช่วยเหลือกันในทุกๆเรื่อง ไม่พึ่งคนอื่นมากจนเกินไป เวลาจะเป็นเรื่องช่วยได้ การร่วมทุกข์ร่วมสุขสองต่อสองจะช่วยให้สองคนรักกัน

6.กับคนอื่นดีหมด แต่ดื้อกับแม่ แม่ถูกตำหนิประจำ/
เพราะแม่สำคัญที่สุดโดยธรรมชาติ เด็กจำเป็นต้องใช้แม่เป็นเสาหลักของพัฒนาการ เขาจะทดสอบแม่อย่างหนักจนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่าแม่แน่จริง ดีจริง เก่งจริง มั่นคงจริง สวยจริง เขาจึงจะตั้งตัวติดแล้วพัฒนาได้ คนอื่นเป็นเพียงทางผ่าน ไม่มีความหมายอะไรมากมาย เขายิ่งดื้อ แปลว่าเขายิ่งต้องการแม่ เท่านั้นเอง

7.หมอกควันมากมาย จับเจ่าในห้อง ไม่รู้จะทำอะไรกับลูกค่ะ/
ดินน้ำมัน ระบายสี ต่อบล๊อกไม้ ตัดกระดาษ เล่นบทบาทสมมติ ตั้ง 5 อย่าง เกมกระดานใช้กับเด็กโตได้ครับ หมากฮอส หมากข้าม หมากรุก โมโนโปลี่ สแคร็บเบิ้ล เยอะแยะเลย นี่เป็นโอกาสทองเลยนะครับ

8.แยกห้องนอนได้เมื่อไรครับ?
การแยกห้องนอนเป็นประเด็นทางวัฒนธรรม ไม่มีประเด็นทางจิตวิทยา จะแยกก็ได้ ไม่แยกก็ได้ จะแยกเมื่อไรก็ได้ เอาที่ทุกคนสบายใจ มีความสุข คือพ่อ แม่ ลูก พี่-น้อง สบายใจ
ห้องนอนควรเหมือนโต๊ะอาหารคือสถานที่ที่เด็กๆมีความสุข สุขสันต์นิรันดร เขาจะกลับมาหาพ่อแม่เสมอในวันหน้า เป็นเรื่องดีมากๆเลยครับ ดีมาก

9.เคยถามคุณหมอเรื่องเอาลูกไปที่ทำงานแล้วรบกวนเขา คุณหมอแนะนำให้หาศูนย์เด็กเล็กดีๆ หาพบแล้วค่ะ ดีมากๆเลย ลูกชอบ ขอบคุณมากนะคะ

ผมขอบคุณเช่นกัน สมัยใหม่แล้ว เราชั่งน้ำหนักผู้เลี้ยงเสมอครับว่าใครทำได้ดีที่สุด เราเลือกคนนั้น

10.ป2 ไม่ยอมไป รร เขาเคยไปตั้งแต่สองขวบครึ่งไม่มีปัญหาอะไร/
หาก ป2 แล้วเราถือเป็นเรื่องสำคัญ เราไม่ควรอนุญาตให้หยุดแม้แต่วันเดียว การส่งลูกไปเร็วเกินหรือการเร่งเรียนไม่มีพักนำมาสู่เรื่องนี้เสมอๆ ถ้าเป็นมากควรไปพบจิตแพทย์จะมียาช่วยให้คุณแม่ทำงานง่ายขึ้นครับ ให้เขาได้ทำแบบทดสอบทางจิตวิทยาและพบจิตแพทย์สักพัก อย่านิ่งนอนใจเพราะเรื่องจะยากมากขึ้นทุกทีๆ

11.ขัดใจ ตีตนเอง ผู้ใหญ่ว่าเขาก้าวร้าว/
เขาเพิ่ง 2 ขวบเอง อย่าเพิ่งว่าเขาก้าวร้าวเลย ได้โปรด เขากำลังพยายามพัฒนาตนเอง เราควรเมตตาและให้โอกาส การตีตนเองเราไม่อนุญาต ดังนั้นอุ้มออกจากพื้นที่เสมอ ไปนั่งสงบด้วยกันจนกว่าเขาจะควบคุมตนเองได้
แล้วพิจารณาเรื่องการอ่าน-เล่น-ทำงาน มากกว่าเดิมเพื่อให้เขาควบคุมตนเองได้ การทำงานเล็กๆน้อยๆเราเริ่มได้เสมอนะครับ เขาจะชอบมาก

12.2 ขวบครึ่งไม่แบ่งของเล่น ผู้ใหญ่ชอบพูดใส่หน้าเขาว่าเขาเป็นคนเห็นแก่ตัว นิสัยไม่ดี โตมาจะลำบาก แล้วเขาก็ชอบไปเล่นกับเด็กโต 6 ขวบ ถูกแย่งของเล่นไปประจำก็นั่งร้องไห้/
2 ขวบกว่าเท่านั้นเอง อย่าว่าเขาหลายข้อหาเช่นนั้นเลย ได้โปรด เขายังเห็นตนเองเป็นศูนย์กลางเท่านั้นเอง เขาปกติมาก เราควรจัดที่จัดทางให้เขาเล่นคนเดียวหรือเราเองลงไปเล่นกับเขา รอเขาโตแล้วรู้จักแบ่งปันเอง
ส่วนเรื่องเด็กโต จะเห็นว่านี่เป็นคนละดิวิชั่น เราควรป้องกันเขามิให้ถูกกระทำ
พยายามอย่าคาดหวังสูงเช่นนี้เลยครับ เราไม่รีบ

13.ลูกเป็นสมาธิสั้น ADHD กินยาแล้วไม่ดีขึ้นเลย ทำตารางแล้วเขาก็ไม่ทำอะไร อ่าน เล่น ทำงานก็ทำแล้วแต่เขาก็ไม่ดีขึ้น หนูยอมแพ้แล้ว ไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว/

ไม่ยอมแพ้ ผมไม่อนุญาต เอาใหม่นะครับ

-แม่ออกกำลังกายมากที่สุด
-ถ้าง่วง เหนื่อย กินกาแฟดำเข้มๆ ช่วยได้มาก
-กลับไปพบแพทย์ ปรับยา จนกว่าจะดี เราไม่ยอมแพ้
-ทำตารางกิจวัตร แต่เราต้องสละเวลาลงไปทำด้วยกันเสมอ มิใช่สั่งด้วยวาจา
-อ่านนิทานก่อนนอนตรงเวลาทุกคืน แม้เขาจะมีทีท่าไม่ฟัง เราอ่าน
-สละเวลาลงไปเล่นกับเขาบนพื้นดินจริงๆ พาไปเที่ยวเล่นนอกสถานที่ทุกสัปดาห์ ใช้ชีวิตด้วยกัน
-สอนทำงานบ้าน และทำด้วยกันเสมอ ไม่ให้เขาทำคนเดียว

ทั้งหมดนี้เป็นวิธีมาตรฐานที่ได้ผลแน่นอนอยู่แล้วครับ ไม่ให้แพ้ สมมติคุณแม่บอกว่าต้องไปทำงาน ไม่มีเวลา อาจจะถึงเวลาลาออกจากงานมาหางานทำที่บ้านและดูลูก จะต้องทำอะไรเพื่อให้คำแนะนำทั้งหมดนี้เดินหน้าได้ ก็ต้องทำทั้งนั้น อนาคตที่ดีรอคุณแม่อยู่ คุณแม่ยังไม่เห็นเท่านั้นเอง
คืนนี้ ร้องไห้ให้พอ พรุ่งนี้ เอาใหม่

14.ไทมเอาท์ประจำเลยค่ะ/
ไทมเอาท์ แทบจะเป็นการแก้ปลายเหตุแล้ว ลองถ้าทำเป็นประจำแปลว่าเขาควบคุมตนเองไม่ได้เอาเลย กลับไป อ่าน-เล่น-ทำงาน มากกว่าเดิมนะครับ ดีแน่นอน ไม่ให้ยอมแพ้ เพราะเราชนะใสๆแน่ๆ เขาตัวกะเปี๊ยกเดียว

15.กรี๊ดประจำ ทำตัวหนักนอนพื้นประจำ โวยวายประจำ พูดอะไรก็ไม่ฟัง

-ไป รร เร็วเกินไป
-การบ้านมากเกินไป
-พ่อแม่อยู่บ้านน้อยเกินไป
-ทุกคนในบ้านก้มหน้ามากไป
-เด็กดูจอมากไป
-เด็กเหลือเวลาเล่นบนพื้นดินจริงๆน้อยเกินไป
-เด็กควบคุมตนเองกินข้าว แปรงฟัน อาบน้ำ ได้ช้าเกินไป

พยายามแก้ไขปัจจัยเหล่านี้ให้มากที่สุดนะครับ รับรองว่าอะไรที่เล่ามาจะลดลง

16.”อ้วนๆ มานี่หน่อย” ครูเรียกลูกสาวเสียงดังแบบนี้ประจำ

ไปบอกคุณครูว่ากรุณาไม่เรียกเช่นนั้น ทำได้มั้ยครับ

การละเมิดเด็กด้วยวาจาอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่มีใครถือสาเมื่อศตวรรษก่อน วันนี้ไม่ควรทำแล้ว โลกเปลี่ยนไปแล้ว บ้านและ รร ไม่ควรมีใครสักคนละเมิดเด็กด้วยวาจาแบบนี้อีกครับ

17.วัยรุ่น ทำอย่างไรก็ไม่ดี/

-ทำบ้านให้น่าอยู่
-ทำกับข้าวรอเขาทุกวัน
-หยุดพูด หยุดบ่น หยุดตำหนิ
-บอกเขาสั้นๆว่าเราคาดหวังอะไรได้ แต่สั้นๆ
-รอ

5 ขั้นตอนนี้ได้ผลเสมอ ขอให้ทำให้ได้เท่านั้นเอง ส่วนใหญ่แล้วทำไม่ได้ เรื่องจึงไม่จบเสียที
ไว้ใจและให้เกียรติเขา เขาจึงจะกลับคืนมา

18 หากผู้ใหญ่ในบ้านชอบพูดว่า “ทำแบบนี้ พ่อแม่จะไม่รัก” จะมีผลอย่างไรต่อเด็กคะ?

เขาจะไม่ไว้ใจพ่อแม่ เขาจะไม่ไว้ใจโลก เขาจะไม่พัฒนา เราไม่ควรละเมิดเด็กด้วยวาจาเช่นนี้

19.พ่อแม่ที่ขัดแย้งกันเสมอ จะส่งผลเสียอะไรมากมั้ยคะ

มาก เด็กไม่รู้จะฟังใคร เขาจะไม่มั่นคง เขาจะลำบากมาก น่าสงสารมาก

20.พ่อแม่ที่ไม่สามารถเป็นเสาหลักของบ้านได้ จะส่งผลอะไรกับลูกมากมั้ยคะ

มาก พ่อแม่ที่ไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองในบ้าน ทำตัวให้ลูกเห็นอยู่เสมอว่าพ่อแม่ไม่มีอะไรที่ไว้ใจได้ ไม่มีอำนาจที่จะสั่งสอนหรือจัดการเขาได้ เขาจะเสียใจ สั่นคลอน และไม่มั่นคง กระทบพัฒนาการหลายเรื่องเป็นลูกโซ่ พ่อแม่ควรมี authority มากที่สุดในบ้าน อันนี้เป็นหลักการพื้นฐาน

21.เล่นต่อจิ๊กซอว์ดีมั้ยคะ?

จิ๊กซอว์ เสริมความฉลาดปลายปิด concergence
บล๊อคไม้ เสริมความฉลาดปลายเปิด divergence

#QA
21 questions selected 25 March 62

1. parents will break up. What should I tell their kids?
- Parents are friends but they won't be together.
- I will stay with you forever.
- Do not say bad, otherwise you will be in a very difficult condition.

2. kids 4 years old, impatient, angry, uncontrolling themselves /
- Read more bedtime stories to create a real mother. What to listen to.
- Take more time to play with him to drain and grievance.
- teach him how to do chores and always take time to practice his ability to control himself.

3. kids read the post. Doctor bought Sai to play with kids for three days. He is a different person. Very cute. So happy /
It's me. Thank you for stopping by. I'm so glad to hear that I sent photos that I sent.

Haha. I can't practice eating /
Eating by yourself is the same thing in every book. You should practice before 3 years old. Because after that, it will be more difficult to practice. If you use BLW, you are 7-8 months old. According to sit and not choking.

Self-control to eat on the table with adults will help children control themselves in other things. He will be good at many things without having to work. Most people don't believe this, which I regret every time I want to try to do. Because much better for the future of children.

Lol we fight a lot in front of kids /

No fighting in front of kids. Let's go to talk to two to two. Tired from work. Small children have intervention from adults like this. Two of them will adapt to each other. I encourage you that this will be temporary. Give both of you time. A little bit more. Try to help each other in everything. Not too much on others. Time can help. Being together. Being together. Two to two will help two love each other.

Haha. With other people. It's all good but stubborn with mother. Mother is blamed. /
Because mother is the most important thing. The child needs to use mother as a pillar of development. He will test the mother hard until it is real. It's really good. Really good. Really good. So he is really beautiful. So he can be addicted to develop. Other people are just a pass. So much. He is stubborn. It means he wants mom.

Haha. So much smog. Catch Sgt in the room. I don't know what to do with
Doh, coloring, wood block, paper cutting, playing 5 things. Board game can be used with big kids. Checkers across Chess. There are plenty of Chess. This is a golden opportunity.

When can I separate 8. bedrooms?
Separating the bedroom is a cultural issue. There is no psychological issue. You can be separated. You can separate. You can separate whenever you can do what everyone is happy. Be happy. It
Bedroom should be like a table. It's a place where kids are happy forever. He will always come back to parents next day. It's very good. Very good.

Haha. I asked the doctor about taking kids at work and disturbing him. Doctor recommended to find a good small children's center. It's very good. I like it. Thank you very much.

I thank you too. Modern. We always weigh the shepherd who does the best. We choose that

10. th grade. I won't go to school. He has been there since two and a half years old. No
If the 2th year is important, we should not allow for one day off. Sending kids too early or rushing to study. Always bring to this. If it's a lot, you should go to see a psychiatrist, there will be medicine to help mother to work easier. Yes, let him do psychological quiz and see a psychiatrist for a while. Don't be calm because it will be more difficult.

Haha. Interrupted. I hit myself. Adult that he is
He's just 2 years old. Don't say that he is aggressive. Please he is trying to develop himself. We should be kind and give ourselves a chance. We don't allow it. So always carry out of the area. Let's sit in peace together
Consider reading-play-work more than before so that he can control himself. We can always start. He will love it very much.

12.2 and a half years old. I don't share toys. Adults like to say that he is selfish. He is a bad person. He is difficult to grow up and he likes to play with big kids. 6 years old. He is taken by toys
2 years old. Don't say that he is so many charges. Please he still see himself as the center. He is normal. Should we arrange a way for him to play alone or I go down to play with him. Wait for him to grow up and know how to share.
As for the big boy will see that this is different division. We should prevent him from being treated.
Try not to expect this high. We are not in a hurry.

13. kids are short meditation. ADHD. Take medicine and it doesn't get better. He doesn't do anything. Read, play, work, but he doesn't get better. I give up. I don't want to do

If you don't give up, I won't allow it again.

- Mom worked out the most
- If you are sleepy, tired, drinking dark black coffee can help a lot.
- Go back to see doctor. Adjust the medicine until it's good. We don't
- Make a routine schedule, but we always take time to do it together, not order with words.
- Read a bedtime story on time. Even if he has a tendency to not listen to us.
- Take time to play with him on the ground. Take a trip to play outside every week. Live together.
- Always teach him how to do chores and do it together. Not to do it alone.

All of these are the standard methods that work. Not to lose. Assuming that mother has to go to work. I don't have time to quit the job, find a job at home and see what to do to make all these advice. We have to do. Good future. Mother is here. Mother hasn't seen it yet.
Cry enough tonight. Let's do it again tomorrow.

14. Taimout regularly /
Tai-out is almost solving the end of the cause. If you do it regularly, it means he can't control himself. Go back to read-play-work more than before. It's good. It's good not to give up because I will win clear.

Haha. Scream regularly. Being hard. Sleep on the floor regularly. I don't listen to say anything.

- Going to school too early.
- Too much homework.
- Parents at home too little
- Everyone in the house looks down too much
- The kid looks too much
- Kids have too little time to play on the ground.
- Kids control themselves, eat, brush their teeth, shower too late.

Try to fix these factors as much as possible. Guarantee that what I tell you will be reduced.

Haha."Fat, come here" Teacher calls my daughter to be loud like this.

Tell the teacher that please don't call it. Can I do it?

Child abuse may be something that no one considered a century ago today should not do. The world has changed. Home and school should never abuse children with this.

17. Teenagers are not good to do /

- Make a nice house.
- Cooking and waiting for him everyday
- Stop talking, stop complaining, stop blaming.
- Tell him what we can expect but short
- Wait.

These 5 steps always work. I wish I could do it. Most of them can't do it. So it's not over.
Trust and honor him so he will return.

18 If adults in the house like to say "do this, parents won't love" how will it affect children?

He will not trust parents. He will not trust the world. He will not develop. We should not abuse children with words like this.

19. parents who are always controversial. Will it affect each other?

So much. Kids don't know who to listen to. He will be unstable. He will be very

20. parents who can't be the pillar of the house. Will it affect their children?

So much parents who can't be themselves in the house. Always see that parents have nothing to trust, no power to teach or manage them. They will regret and unstable. Many things in the most authority in the house. This is the house. Basic basic

Haha. Should I continue playing puzzle?

Intelligence puzzle
Wood block to enhance intelligence. Open divergence.

#QATranslated

So many things happened in this video that I really didn’t know what to name it lol previous options were NEW SLIME WHO DIS and CASH ME OUTSIDE yikes i know, really grasping at metal straws here.

I also gave up on creating a new hashtag because honestly nothing beats #vlogmas

Follow me on Instagram @wordweed!!
and hey, subscribe!!! tank u!!


⇩ OPEN ME FOR GOOD STUFF

☞ Jewelry
gomargaux.net
@gomargaux on instagram
is it sponsored if i sponsor myself??

» CATCH THESE TOO

I LIVE ALONE | how and why
☞ https://www.youtube.com/watch?v=XVfE0T3Yhuo&t=22s

Unboxing my Mail
☞ https://youtu.be/h9t7Lxh8uNo

THE BEST & THE WORST | zaful try-on haul
☞ https://www.youtube.com/watch?v=PkhXddLlqgE&t=25s

-

Hello, I'm Brenda - very artsy, a lil fartsy and always keen on creating good content. x

DON'T BE A STRANGER
☞ IG - http://instagram.com/wordweed
☞ BLOG - http://wordweed.blogspot.sg
☞ TWEET TWEET - http://twitter.com/wordweed
☞ FB - fb.me/thewordweed

» I also run an online store for vintage jewellery from New York (and more in other parts of the world!) that I personally source, curate and shoot.
☞ gomargaux.net
☞ @gomargaux on instagram

» BUSINESS INQUIRIES/OPPORTUNITIES
✎ wordweed@gmail.com

▻ Music ◅
Next Stop - Birocratic
Come Through - Adrian Milanio

[READ ME ^_^] Hello dimsum babies!

Let's get creative for Summer. This DIY Bow shirt is perfect for the warmer season. It's casual yet oh so cute & girly. It's very simple to make as well.

Why not revamp your wardrobe by recycling pieces to create something that looks new & fun?

Remember, you can choose to work with whatever colour you want.
Have it loose fit, tight fitted, long sleeved or short sleeved.
Pick whatever print you like (polka dot, pin stripped, checkered, floral, leopard, etc)

Loads of you asked about the Bow shirt that I wore in my May Fav video. I actually bought it for around $HK230 in a boutique in Hong Kong but I figured I can make a tutorial on it because it looked simple enough. Was a fun project and I ended up liking the shirt I made more ^_^


Have fun guys!!!


HONG KONG MEET & GREET
I'm hoping to meet you lovely people for a meet & greet on 9th July 2011 in Times Square (outside the mall) around 3pm. It's going to be a day of hugs!!!! If you're free, come up for lots of hugs & talk talk time. Can't wait to meet you guys!



Check out the Bubzbeauty Official Website. I update tons of beauty, fashion and hair related articles almost daily.
http://www.bubzbeauty.com


Follow me on Twitter:
http://www.twitter.com/bubzbeauty

Subscribe to my Vlog channel:
http://www.youtube.com/bubzvlogz

Shop the Bubbi Clothing Line:
http://bubbi.bubzbeauty.com


Connect with me at the Bubzbeauty Fanpage where I chill n catch up with you guys ^^
http://www.facebook.com/ItsBubz