Not Impressed by the Reputations of Men
“God had given me a clear revelation to go and confer with the other apostles concerning the message of grace I was preaching to the non-Jewish people. I spoke privately with those who were viewed as senior leaders of the church. I wanted to make certain that my labor and ministry for the Messiah had not been based on a false understanding of the gospel...Even the most honored and esteemed among the brothers were not able to add anything to my message. Who they are before men makes no difference to me, for God is not impressed by the reputations of men.” (Galatians 2:2, 6 TPT)
I love the apostle Paul’s mindset. He was not ‘starstruck’ by Peter, James, and John.
Whereas others would have been intimidated by the fame and reputation of the apostles in Jerusalem, Paul wasn’t.
He was led by God to go and meet them, and the only reason he wanted to speak with them was to confirm that he was preaching the correct Gospel.
Paul valued praise from God, not the praises of men.
If God is not impressed by the reputations of men, then as His children we shouldn’t be impressed too.
There is no need to feel intimidated when speaking to someone with a glorified title.
“When he went into the house of one of the rulers of the Pharisees on a Sabbath to eat bread, they were watching him.” (Luke 14:1 WEB)
Jesus went to a party where the most respected Pharisees were, and He still spoke straightforwardly, without mincing His words. He was not afraid to speak the truth, even if it offended reputable men.
“He spoke a parable to those who were invited, when he noticed how they chose the best seats, and said to them, “When you are invited by anyone to a marriage feast, don’t sit in the best seat, since perhaps someone more honorable than you might be invited by him, and he who invited both of you would come and tell you, ‘Make room for this person.’ Then you would begin, with shame, to take the lowest place. But when you are invited, go and sit in the lowest place, so that when he who invited you comes, he may tell you, ‘Friend, move up higher.’ Then you will be honored in the presence of all who sit at the table with you. For everyone who exalts himself will be humbled, and whoever humbles himself will be exalted.” He also said to the one who had invited him, “When you make a dinner or a supper, don’t call your friends, nor your brothers, nor your kinsmen, nor rich neighbors, or perhaps they might also return the favor, and pay you back. But when you make a feast, ask the poor, the maimed, the lame, or the blind; and you will be blessed, because they don’t have the resources to repay you. For you will be repaid in the resurrection of the righteous.”” (Luke 14:7-14 WEB)
Jesus’ words above are essentially meaning that the guests at the party were pretentious hypocrites, all trying to curry favor with the rich and famous. Think about how offensive these words would be to most people at the party.
We are a new creation in Christ in contrast to the children of Adam. We are the new and improved version 2.0. Children of Adam are transgressors, whereas children of God are royal priests and heirs of His estate.
Even the wealthiest unbeliever is only like a piece of firewood, due to be thrown in the unquenchable fires of Hell when he dies.
As for speaking to fellow believers, God’s word says that we are one in Christ and that titles don’t matter—we are all of equal standing. We are all saved by one Lord, born-again of the same Spirit, and none of us earned this salvation—it’s all by grace through faith.
“For you are all children of God, through faith in Christ Jesus. For as many of you as were baptized into Christ have put on Christ. There is neither Jew nor Greek, there is neither slave nor free man, there is neither male nor female; for you are all one in Christ Jesus.” (Galatians 3:26-28 WEB)
Don’t get me wrong, Paul respected the office of apostle which Peter, James, and John held. These positions are given by God. Paul also teaches us to respect the governing bodies and submit to them for the Lord’s sake.
We should also respect our leaders in church for the sake of the offices that they hold since they are ordained by God. Give them proper honor for the sake of the office. Submit to those who have the authority over us, as this authority was given by God.
However, we don’t need to fear reputable men. You don’t have to shrink back, feeling like you are somehow less important, less worthy, or less loved. God loves you even as (as much as) He loves Jesus—that’s how important you are to Him!
If people abuse their office of authority and mistreat you, they themselves will be accountability for it before Jesus. Maybe their eternal rewards will be given to you instead, to restore you for the injustice.
“Jesus answered, “You would have no power at all against me, unless it were given to you from above. Therefore he who delivered me to you has greater sin.”” (John 19:11 WEB)
No one can harm you when God is protecting you. Men have no power of their own. Therefore, be bold and have confidence in Christ. Straighten your shoulders and back, and raise your chin up. Be set free from the fear of reputations of men!
I shared more about the time when Jesus went to that Pharisee’s party in my book “Messiah’s Miracles: The Power of Having Faith in Jesus Christ”. Did you know that He healed a man with dropsy there? There is a spectacular lesson in it. See God’s Grace and love towards you in all the 37 recorded miracles of Jesus Christ, and let faith arise for your own supernatural breakthroughs: https://bit.ly/messiahs-miracles
restore confidence meaning 在 2how Facebook 的最佳解答
DIMPY BHALOTIA
Poche, pochissime erano le foto in casa di Henri Cartier-Bresson; una, forse due. Una, per cui il grande fotografo aveva una vera e propria ammirazione, era “Three Boys at Lake Tanganika” di Martin Munkácsi. Tre ragazzini immortalati di spalle che sprigionano un’incontenibile vitalità mentre corrono verso le acque del lago. Perché Cartier-Bresson amava quella fotografia? Perché, come ha detto lui stesso: “Ho capito improvvisamente che la fotografia può fissare l’eternità in un momento”. Osservando la fotografia “Flying Boys” di Dimpy Bhalotia, e con la quale si è aggiudicato il Female in Focus Award 2020 del British Journal of Photography, sembra che i tre ragazzini di Munkácsi siano tornati dopo un viaggio lungo novant’anni. Di più, pare che siano tornati per spiccare il volo e catturati nel preciso momento in cui occhio, cuore e mente del fotografo sono perfettamente allineati come una costellazione lontana. C’è, nelle fotografie della giovane indiana di Londra, qualcosa che arriva da una precisa tradizione fotografica e che àncora saldamente la composizione a quelle tre fondamentali componenti cui si faceva cenno, orientandola verso la ricerca del momento in cui un episodio umano – e non solo – ha la capacità di espletare il suo senso. Irripetibilmente. I riferimenti non mancano, e sono segno di una solida cultura visiva. Quanto guardiamo nelle fotografie di Dimpy Bhalotia sembra fuoriuscire da un racconto riscritto con nuove parole, nuovi cenni ma fermamente determinato a essere interpretato attraverso un lessico che costringe a sostare nello spazio citazionista giusto il tempo che occorre prima di assumere una vita propria. E questa sottile e aggraziata visione delle cose che plana sugli avvenimenti, ha quel respiro che sta dentro in una visione poetica della vita, perché per scattare fotografie che sappiano restituire la bellezza d’un gesto occorre amare la vita e i suoi interpreti. Ecco che uomini e animali, colti singolarmente o al crocevia della reciproca interazione, ci appaiono come soggetti appena involontariamente dialoganti ma che, a ben guardare, sono catturati nell’esatto momento di un dialogo segreto. La forza delle fotografie di Dimpy Bhalotia viene da lontano e dunque è ben strutturata. E si vede soprattutto nell’azzardo di forme, nella scommessa formale giocata sul corpo dei soggetti animali, da cui, in altre circostanze, cogliamo una felice traccia surrealista, un terreno ideale nel quale risolvere talune spericolatezze compositive. Il lavoro di Dimpy Bhalotia sosta alla confluenza di due differenti correnti fotografiche: l’umanesimo e il surrealismo (lo stesso Cartier-Bresson sperimentò un delicatissimo surrealismo prima di fondare la Magnum), maneggiati entrambi con disinvoltura e sicurezza. La sua è una voce limpidissima, minimale. Le composizioni obbediscono al comandamento d’essere rigidamente impostate su un registro essenziale, al limite del calligrafico, ma la sobrietà ci convince del risultato. Il solco della tradizione è tracciato, ma seguirne il percorso senza aggiungere le proprie impronte è come non averci camminato. La fotografia è un libro che non finisce mai di essere scritto, a patto d’avere qualcosa da dire. Come in questo caso.
Giuseppe Cicozzetti
foto Dimpy Bhalotia
https://www.dimpybhalotia.com/
DIMPY BHALOTIA
Few, very few were the photos in Henri Cartier-Bresson's house; one, maybe two. One, for which the great photographer had a real admiration, was Martin Munkácsi's “Three Boys at Lake Tanganika”. Three kids immortalized from behind who release an irrepressible vitality as they run towards the waters of the lake. Why did Cartier-Bresson love that photograph? Because, as he himself said: "I suddenly understood that photography can fix eternity in a moment". Looking at Dimpy Bhalotia's “Flying Boys” photograph, and with which she won the British Journal of Photography's Female in Focus Award 2020, it seems that the three kids from Munkácsi are back after a 90-year journey. What's more, they seem to have returned to take flight and captured at the precise moment when the photographer's eye, heart and mind are perfectly aligned like a distant constellation. There is, in the photographs of the young Indian woman based in London, something that comes from a precise photographic tradition and that firmly anchors the composition to those three fundamental components mentioned, orienting it towards the search for the moment in which a human episode - and not alone - has the ability to carry out its meaning. Unrepeatable. There’s no shortage of references, and they are a sign of a solid visual culture. What we look at in Dimpy Bhalotia's photographs seems to come out of a story rewritten with new words, new hints but firmly determined to be interpreted through a lexicon that forces us to pause in the quotationist space just the time it takes before taking on a life of its own. And this subtle and graceful vision of things that hovers over events, has that breath that lies within a poetic vision of life, because to take photographs that are able to restore the beauty of a gesture, you need to love life and its interpreters. Here men and animals, caught individually or at the crossroads of mutual interaction, appear to us as subjects that are barely involuntary in dialogue but who, on closer inspection, are captured in the exact moment of a secret dialogue. The strength of Dimpy Bhalotia's photographs comes from afar and therefore is well structured. And it is seen above all in the balancing of forms, in the formal bet played on the body of animal subjects, from which, in other circumstances, we grasp a happy surrealist trace, an ideal terrain in which to resolve certain compositional recklessness. Dimpy Bhalotia's work stops at the confluence of two different photographic currents: humanism and surrealism (Cartier-Bresson himself experienced a very delicate surrealism before founding Magnum), both handled with ease and confidence. Her is a very clear, minimal voice. The compositions obey the commandment to be rigidly set on an essential register, bordering on calligraphic, but the sobriety convinces us of the result. The groove of tradition is traced, but following its path without adding one's footprints is like not having walked through it. Photography is a book that never stops being written, as long as you have something to say. As in this case.
Giuseppe Cicozzetti
ph. Dimpy Bhalotia
https://www.dimpybhalotia.com/
restore confidence meaning 在 Roundfinger Facebook 的精選貼文
"หนังสือมึงแม่งสุดมากว่ะ ชอบ"
"ขอสั่งซื้อซัก 100 เล่มดิ"
เมื่อคืนก่อนนอน ผมเปิดเจอข้อความนี้ในกล่องข้อความ ใจเต้นตูมตามด้วยความดีใจ ผมมักพูดเสมอว่า ใครชอบผลงานของเรา เราก็ดีใจทั้งนั้น แต่ที่ดีใจที่สุดคือเวลาเพื่อนชอบ แถมนี่เป็นเพื่อนที่เป็นนักอ่านตัวกลั่น เป็นคนมีความสามารถขนาดนี้ จะไม่ให้ดีใจอย่างไรไหว กระนั้น ที่ดีใจที่สุดคือข้อความที่สองนั่นแหละ
ร้อยเล่ม! เชียวนะ!
ก็ใช่ครับ, จำนวนก็น่าดีใจ แต่ที่ดีใจมากๆ ก็คือ การที่มีใครสักคนซื้อหนังสือเราไปแจกคนอื่นที่เขารัก ย่อมหมายความว่ามันต้องมีคุณค่าพอสมควร ผมบอกแท็บ-รวิศ หาญอุตสาหะ ไปตรงๆ ว่าดีใจและขอบคุณมาก แท็บตอบกลับมาว่า
"หนังสือดีมาก เชื่อว่าจะเปลี่ยนชีวิตคนได้เลย"
---
เรื่องน่าดีใจสำหรับผู้เขียนก็คือ มีเจ้าของธุรกิจและผู้บริหารสั่งซื้อ "สิ่งสำคัญของชีวิต" เป็นจำนวนหลายสิบเล่ม และร้อยเล่มมาแล้วหลายชุด ดีใจจริงๆ ครับที่มีคนเห็นว่าหนังสือเล่มนี้เป็น "ของขวัญ" สำหรับคนอื่นได้
ยิ่งช่วงนี้ ใครกำลังมองหา "ของขวัญปีใหม่" อยู่ ก็จะดีใจครับ ถ้า "สิ่งสำคัญของชีวิต" ถูกมอบให้กันเป็น "ของขวัญ"
---
สุดท้ายนี้ ขอบคุณแท็บมากๆ สำหรับรีวิวเลอค่านี้ ผมหลับไปตอนห้าทุ่มกว่าหลังอ่านข้อความของแท็บ ตื่นมาเจอสเตตัสยาวเฟื้อยนี้ อยากถามเขามากๆ ว่า "มึงไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน"
แต่นี่แหละครับ, No condition > Do it now!
---
ไหนๆ ก็ไหนๆ ขอห้อยท้ายโฆษณาเลยก็แล้วกันครับ, สำหรับท่านที่สนใจสั่งซื้อจำนวนมาก (จะได้ส่วนลดพิเศษ) สามารถติดต่อได้ที่สำนักพิมพ์ KOOB โทร. 0639911075 ครับผม
สั่งออนไลน์ได้ที่ m.me/koobbooks
ชวนอ่านรีวิวนี้ครับ แท็บเขียนได้ทรงพลังมาก :)
สิ่งสำคัญของชีวิต
.
.
.
บอกตรงๆว่าทุกครั้งที่หยิบหนังสือของ “นิ้วกลม” ขึ้นมาอ่าน ผมอดทึ่งไม่ได้ว่าเพื่อนสมัยเด็กๆที่จำภาพได้แต่เรื่องไม่ค่อยมีสาระที่เราทำด้วยกัน จะเติบโตมากลายเป็นผู้ใหญ่ที่มีความคิดที่คมคายและถ่ายถอดออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมเพียงนี้
.
วันก่อนผมไปทานข้าวเย็นกับเพื่อนๆมา เลยได้หนังสือเล่มนี้จากเอ๋ด้วยตัวเองเลย วันนี้เลยอยากมาเล่าให้ฟังครับว่า ผมอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วรู้สึกยังไงบ้าง
.
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือถ่ายถอดเรื่องเล่าของคุณมานิต อุดมคุณธรรม
.
คุณมานิตเป็นเจ้าของแบรนด์เสื้อผ้า PJ Jeans แบรนด์ S’fare เป็นผู้ก่อตั้งห้างโรบินสัน เป็นผู้ริเริ่มศูนย์การค้า Fashion Island, Future Park รังสิตและบางแค ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นประธานกรรมการบริหาร Homepro และยังพัฒนาโครงการอสังหาริมทรัพย์อีกมากมาย
.
เรื่องที่ผมชอบที่สุดในหนังสือเล่มนี้เลยคือคำสอนของคุณมานิตที่ว่า
.
.
“No Condition”
.
.
“อย่าสร้างเงื่อนไขให้กับตัวเอง”
.
ถ้าคุณเป็นคนที่ไม่สร้างเงื่อนไขให้กับตัวเอง คุณจะเป็นคนที่ศักยภาพสูงมาก
.
เรามาลองพิจารณาประเด็นนี้กันดูนะครับ
.
เวลาตั้งใจอย่าง”แน่วแน่” แล้วมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง
.
เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่กินขนม แต่เราก็บอกตัวเองว่าไม่เป็นไรน่าวันนี้เหนื่อย อยากกินของหวานๆ ขอเว้นซักวันละกัน
.
เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะอ่านหนังสือทุกวัน แต่วันนี้เหนื่อยจัง ดูทีวีซักวันก็คงไม่เป็นไรนะ
.
เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะออกกำลังกายอะไรก็ได้เล็กๆน้อยๆทุกวัน แต่เมื่อคืนนอนดึกจัง เว้นซักวันละกัน
.
เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่โมโหลูกอีก จะใช้ความเข้าใจแทน แต่วันนี้ขอซักวันละกันมันอดไม่ได้จริงๆ
.
เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ด่าลูกน้องอีก จะใช้การสอนแทน แต่วันนี้ขอซักวันละกันมันสุดเดือดจริงๆ
.
หรืออาจจะเป็นแบบนี้ก็ได้ครับ
.
เพราะอากาศมันร้อนไป ฉันวิ่งไม่ไหว
.
เพราะแอร์มันร้อนไป ฉันทำงานไม่ไหว
.
เพราะแอร์มันหนาวไป ฉันทำงานไม่ไหว
.
เพราะมันน่าเบื่อเกินไป ฉันทนอ่านไม่ไหว
.
เพราะการเดินทางมันเหนื่อย ฉันอ่านหนังสือไม่ไหว ขอนอนดู series ดีกว่านะ
.
.
เพราะ.... ฉันเลยต้อง...
.
.
ฯลฯ
.
ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ว่าเราต้องทำอะไรเยอะแยะนะครับ คนเราพักได้ แต่ไม่ควรผิดสัญญากับตัวเอง
.
อ่านเรื่องนี้แล้วผมนึกถึงคุณแต๋ม ศุภจี CEO ของเครือดุสิต ที่มีอยู่วันนึงที่เธอยุ่งมากๆทำให้ไม่มีเวลาออกกำลังกายเลย พอไปถึงสนามบินก็จะหมดวันแล้ว คุณแต๋มก็เลยวิ่งอยู่ใน terminal นั้นแหละครับ
.
คนที่จะทำอะไรจริงๆ จะไม่มีข้ออ้างให้กับตัวเอง ไม่ง่วง ไม่เหนื่อย ไม่ร้อน ไม่หนาว ไม่หิว ไม่อิ่ม
.
มีแต่ไม่อยากผิดสัญญาที่ให้กับตัวเอง
.
ม้นสะท้อนอะไรให้เราเห็นบ้างครับ
.
.
โลกนี้มีคนที่อยากทำอะไรให้สำเร็จมากมาย แต่เกือบทั้งหมดได้แค่ฝัน แค่นั้นจริงๆ ทำไมถึงเป็นแบบนั้นนะ?
.
คนที่ทำฝันให้สำเร็จเขาเป็นยังไงกัน
.
คุณมานิตบอกว่าข้อแรกเลยต้อง “Do it now”
.
“เพราะ Do it now เป็นหัวใจของชีวิตที่ไม่มีเงื่อนไขเลย ชีวิตคนเรามันอยากๆเบื่อๆ เดี๋ยวอยากเดี๋ยวเบื่อ เดี๋ยวชอบเดี๋ยวไม่ชอบ เดี๋ยวมีความกระตือรือร้นน่าตื่นเต้น พอเลยไปซักพัก ความกระตือรือล้นมันก็คลายไป นิสัยแบบนี้มันทำลาย Integrity หรือความรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองพูด เวลาชอบจะทำเลย แต่พอช้าหน่อยจะเลิกแล้ว โดยไม่สนใจว่าเป้าหมายของเราคืออะไร”
.
“ Integrity คือตัวเรา คือคำพูดของเรา เราต้องให้เกียรติคำพูดตัวเอง เมื่อไรเราไม่ให้เกียรติคำพูดก็ไม่มีตัวเรา มันลึกขนาดนี้เลยนะ หมายความว่าตัวคุณมีอยู่เพราะคุณมี intetrity พูดอะไรรักษาคำพูด พูดอะไรทำหมด คุณเป็นคำพูดนั้น แต่เมื่อไรที่คุณไม่ทำ ตัวคุณไม่มีแล้ว ความน่าเชื่อถือของคุณหมดไป
.
ถ้าคุณเป็นคนคำไหนคำนั้นพูดแล้วทำ สิ่งที่คุณพูดจะศักดิ์สิทธิ์เลย พูดแล้วเป็นจริง พูดเงินได้เงิน พูดทองได้ทอง”
.
ของแบบนี้ต้องทำ 100% จะมาทำ 98% หรือ 95% ไม่ได้เพราะ 3% 5% ที่เรายอมหละหลวมอ้อนข้อให้กับตัวเองนั้นแหละ จะกลับมาทำให้ทั้งหมดล้มเหลว เพราะเมื่อเราขาดความมุ่งมั่น จิตใต้สำนึกของเราก็จะอ่อนแอ เพราะฉะนั้นทุกอย่างต้อง 100% ไม่มีคำว่า 95%
.
“เมื่อไรเราไม่ให้เกียรติคำพูดก็ไม่มีตัวเรา มันลึกขนาดนี้เลยนะ “
.
.
ของแบบนี้ถ้าจะทำต้องเอาจริง
.
“Do it now, แล้วเราจะมีศักยภาพสูงมาก”
.
.
พูดง่าย ทำยาก แต่ถ้าอยากทำความฝันให้เป็นจริงต้องทำครับ
.
.
_______________________
.
.
"เนื้อแท้"
.
.
ความหมายที่ลึกซึ้งที่สุดของสิ่งที่มนุษย์ยึดถือ
.
“คำว่าเนื้อแท้ คือการหลุดจากหน้ากากตัวเอง หลุดออกจากการแสแสร้งทำ หลุดออกจากความดูดี เหลือแต่เนื้อแท้ที่ชอบก็ชอบ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ”
.
“มนุษย์เราอยากดูดี แสแสร้งแกล้งทำ และมีเงื่อนไขตัวอยากดูดีคือตัวที่น่ากลัวที่สุด”
.
“อย่างกรณีเขาเชิญไปพูดในที่สาธารณะ เราไม่กล้าไปเพราะอะไร บางคนคิดว่าฉันพูดไม่เก่ง เสียงในหัวเรามันจะบอกว่าเราพูดไม่เก่ง พูดไม่ดีแล้วจะขึ้นไม่ไปทำ หน้าแตกเปล่าๆ นี่แหละคือคำว่าดูดี มันมาจากจิตใต้สำนึกของความไม่เชื่อมั่นในตนเอง ความกังวล ความห่วงหน้าตา เลยไม่กล้าขึ้นเวที เพราะขึ้นไปแล้วไม่ก็ไม่รู้จะพูดอะไร มันบล๊อกเราทุกทาง แต่ถ้าเราลองไม่คิดอะไรเลยแล้วขึ้นไปพูด มันจะพูดได้เลย”
.
“เราต้องทลายกำแพงนั้นลง กำแพงเล็กๆที่สะสมมาจากประสบการณ์ของเรา มาจากการขาดความเชื่อมั่น คิดว่าตัวเองมีปมด้อย แล้วพูดย้ำถึงข้อบกพร่องกับตัวเองอยู่แบบนั้น จำไว้ว่าเสียงในหัวไม่เคยให้ประโยชน์เลย เพราะมันมาจากจุดที่อ่อนแอของเรา แล้วมันจะตอกย้ำข้อบกพร่องของเรา แนะนำให้ก้าวข้าม เลือที่จะไม่รับฟังเสียงในหัว มันบงการอยู่ตลอด ถ้าทลายกำแพงนี้ทิ้งไปได้ คุณยังทำอะไรได้อีกเยอะเลย พลังข้างในยังเหลืออีกเยอะ พอลงมือทำ เราจะเปลี่ยนพลังนั้นเป็นความคิดสร้างสรรค์ กระตือรือร้น ต่อยอดขึ้นไปเรื่อยๆ พอก้าวข้ามคำว่า “ทำไม่ได้” พ้นแล้ว คุณจะอยากทำต่อ”
.
ส่วนตัวผมเคยมีประสบการณ์แบบนี้เลยครับ พอผมทลายกำแพงเล็กๆของผมลงไปได้ ต้องบอกว่าเหมือนได้เกิดใหม่เลย เหมือนเราทิ้งตัวตนบางอย่างของเราไป แล้วได้เจอกับเราในอีก version นึงที่เราเองก็ไม่เคยคิดว่าจะทำได้
.
พอทำได้ครั้งนึงแล้วมันจะอยากทำอีกครับ
.
ที่สำคัญคือต้องกล้าที่จะสู้กับความกลัว และลุกขึ้นมาทำอะไรซักอย่างที่มันค้างคาใจคุณให้ได้ครับ
.
.
________________________
.
.
ใจที่แข็งแรง
.
5 เดือนคือเวลาที่คุณมานิตใช้ฟื้นฟูตัวเองจากการป่วยเป็นโรคร้ายแรงอย่างเส้นเลือดในสมองแตก ให้กลับมามีสุขภาพร่างกายที่ปรกติสมบูรณ์ได้
.
12 เดือนคือเวลาที่จากคนที่ไม่เคยออกกำลังกายเลย ”แม้แต่น้อย” เตรียมตัวจนวิ่งจบมาราธอน
.
แค่สองประโยคนี้ก็ทำให้เรื่องราวในการดูแลร่างกายและจิตใจของตัวเองของคุณมานิตน่าสนใจมากๆแล้ว
.
คุณมานิตเล่าเรื่องตอนป่วยว่า
.
“ตอนนั้นคุณหมอบอกว่าไม่มีทางรักษาเลย นอกจากว่าเราจะต้องใช้เวลาหาวิธีที่จะพัฒนากายของเราให้ได้ ก็แนะนำว่าถ้ามีเวลา 6 เดือน ให้ 3 เดือนแรกต้องฟื้นให้ได้ 90% เราก็คิดตามว่า ถ้าปล่อยให้สมองมันเฉาอย่างนี้ สี่-ห้าเดือน ไม่มีทางเลยที่จะดึงกลับขึ้นมาได้ เพราะฉะนั้นในสามเดือนเราจะพยายามทำให้มันขึ้นมาเท่าเดิมให้ได้”
.
“กายภาพบำบัดเป็นเรื่องสำคัญที่คุณต้องเชื่อฟังหมอและมีวินัยไปทำ เพราะมันเป็นการกระตุ้นเซลล์ที่ตายให้ตื่นตัว แต่บ่อยครั้งที่คนป่วย คิดว่าตัวเองเป็นคนป่วยก็ล้าแล้ว พอจะออกกำลังอะไร รู้สึกว่ามันเหนื่อยมาก นี่คืออุปสรรคอันแรกเลยนะ คนมักไปกายภาพบำบัดด้วยความเซ็งและเบื่อ เพราะทรมาน แต่ผมไปด้วความกระตือรือร้น มันไม่เหมือนกัน
.
แค่รถพยาบาลจะมาเข็นผม ผมยังบอกไม่ต้องมาเลย เพราะผมจะเดินไปเอง นี่ตัวที่หนึ่ง ตัวที่สองคือ ไม่มีใครรู้ดีกว่าตัวเรา เพราะฉะนั้นผมรู้เลยว่าขาขวาผมไม่มีแรง มือขวาผมไม่มีแรง ผมเอาถุงทรายมาถ่วงเพื่อให้ขามีแรงมากขึ้น อันนี้คือคิดเอง เราซื้อถุงทรายมาถ่วงทั้งสองข้างเลย ซ้ายห้ากิโล ขวาสิบกิโล ทำให้ขาขวาหนักกว่า แล้วเวลาเดินนี่ปกติถ้าเป็นอัมพฤกษ์ขามันจะเป๋ เพราะไม่มีแรงจะบิด เราก็บิดมันเลย ตอนนั้นบิดด้วยใจ ใช้ความรู้สึกบิดมัน เคยอยากแพ้นะ พอแพ้แล้วอีกหน่อยคุณก็จะเป็นแบบนี้ตลอดไป ก็ต้องฝืนให้ได้ ถ้าคุณไม่ฝินมัน ยอมให้มันผิดปรกติ ก็แสดงว่าชีวิตคุณต้องเป็นอย่างนี้แล้ว ลำบากหน่อย แต่ต้องชนะมันแล้วก็เดินเอง บังคับตัวเองให้เดินตรงๆ มือไม่มีแรงเวลาเดินก็ยกขึ้นเลย ถึงแม้มือนี้อ่อนแรงก็ใช้จิตเราฝึกดึงขึ้นมา คนป่วยถ้าไม่ใช้พลังจิตมันไม่มีทางเลย ถ้าเอาแต่คิดว่าฉันล้า ฉันเหนื่อย พลังจิตไม่ช่วยคุณเลย แต่อารมณ์ต่างหากทำให้คุณแพ้มัน”
.
.
“มาราธอนทำให้ผมเอาชนะสโตรกได้ เพราะว่าเราผ่านความลำบากของชีวิตที่ร่างกายไปไม่ได้เรายังชนะมันมาแล้ว ผมจบมาราธอนสามครั้ง มันสะสมสปิริตนี้ไว้ในตัว พอมาเป็นสโตรก ผมไม่เคยกังวลเลย ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะพิการเลย คิดแต่ว่าตัวเองจะกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง แล้วต้องฝึกเดินใหม่ ตอนรู้ว่าเส้นเลือดในสมองแตก ผมไม่ตกใจเลย บอกภรรยาว่าตอนนี้ฉันเป็นเด็กนะ ขอเวลา 4-5 วันที่จะให้ประคองเข้าห้องน้ำ แต่ต่อไปจะไม่ให้ประคองแล้ว ต่อให้ต้องคลานเข้าห้องน้ำก็ไม่ต้องมาช่วย เราต้องมุ่งมั่นระดับนั้น”
.
.
นี่คือหัวใจแห่งความมุ่งมั่นความมุ่งมั่นของเด็กชายที่เริ่มตัวด้วยจักรเย็บเสื้อผ้าเพียงสามตัวและเงินที่ยืมเพื่อนบ้านมาสองหมื่นบาท จนกลายมาเป็นเจ้าสัวหมื่นล้านในวันนี้
.
ผมไม่แปลกใจในความสำเร็จของคุณมานิตจริงๆครับ
.
.
ทันทีที่เขียนบทความนี้จบผมทักเอ๋ไปใน messenger ว่า ขอสั่งหนังสือมาแจกครอบครัว เพื่อน และน้องๆที่ทำงาน
.
อยากให้คนรอบๆตัวผมได้อ่านสิ่งดีๆ
.
เพราะตอนอ่านหนังสือเล่มนี้จบแล้วให้ความรู้สึก เหมือนตอนอ่านหนังสือของ Tina Seelig เรื่อง “what i wish I knew when I was 20”
.
.
คือใครได้อ่าน ถือเป็นโชคดี
Important things of life
.
.
.
Honestly, every time I pick up the book of "round fingers" I can't read that my friends when I was young, but the things that we didn't have a lot of sense that we did together will grow up to become an adult with a sharp mind and take it off. How awesome is this?
.
I went to dinner with my friends the other day. I got this book from Ae. Today I want to tell you how I read this book.
.
This book is a book to take off the story of Mr. Manit Udomvirtue.
.
Mr. Manit is the owner of PJ's clothing brand. S ' fare brand, is the founder of Robinson mall. Fashion Island, Future Park Rangsit and Bangkhae. Now he is now as the President of Homepro and also developing many real estate projects.
.
My favorite thing in this book is Mr. Manit's teaching
.
.
“No Condition”
.
.
"Don't create the conditions for yourself"
.
If you are a person who doesn't create conditions for yourself, you will be a very high potential.
.
Let's try to consider this issue.
.
Time is "determined" so what happened?
.
I intended not to eat snacks, but I told myself that it's okay. I'm tired today. I want to eat dessert. Let me have a day.
.
I intended to read a book every day, but today I'm tired. I watch TV for a day. It's okay.
.
I intended to exercise anything every day. But last night I slept late.
.
I intended not to be angry with my kid again. I will use understanding instead. But today, I want one day. I can't help it.
.
I intended not to scold my crew again. I will use teaching instead. But today I want one day. It's really hot.
.
Or it could be like this.
.
Because the weather is too hot I can't run
.
Because the air conditioner is too hot I can't work
.
Because the air conditioner is too cold I can't work
.
Because it's too boring. I can't stand to read.
.
Because the journey is tiring. I can't read books. Let me sleep and watch the series.
.
.
Because.... so I have to...
.
.
etc.
.
All of these are not that we have to do a lot of things. We can rest, but we shouldn't break ourselves.
.
After reading this, I thought of Mr. Tam Supaji, CEO of Dusit group. One day she was very busy. She didn't have time to exercise. When I arrived at the airport, it was almost over. So Khun Tam is running in terminal. That's it.
.
Those who really do something will have no excuse for themselves. Not sleepy, not tired, not hot, no cold, no hungry, not full.
.
I only don't want to break my promise that I give myself.
.
What do you reflect on us?
.
.
There are many people who want to accomplish things in this world, but most of them can only dream. Why is that?
.
How is the one who completes the dream?
.
Mr. Manit said first thing must be "Do it now"
.
" Because Do it is the heart of life that is unconditional. Life wants to be bored. I want to be bored. I will be bored. I won't like it. I won't like it. I will be enthusiastic. When I will be exciting. When I go for a while. This kind of habit destroys Integrity or responsibility for what you say. When you like to do it. But when I'm slow, I will quit without care what our goal is "
.
" Integrity is our words. When we have to honor our own words, we don't honor the words, we don't have ourselves. It's so deep. It means that you exist because you have intetrity. What do you say, keep your words. You are words. That's when you don't do it, you don't have it anymore. Your credibility is gone.
.
If you are a person, the word, then do what you say will be holy. Say it and it is true. Speak money, money, gold, get gold
.
This kind of stuff has to be done. 100 % can't do 98 % or 95 % because 3 % that we are willing to loose. I beg for myself. I will come back to make it all because when we lack commitment. Our subconscious will be weak. So everything must be 100 % there is no 95 %
.
" When we don't honor words, we don't have myself. It's so deep
.
.
This kind of stuff. If you want to do it, you
.
"Do it now, then we will have a lot of potential"
.
.
Easy to say, difficult to do, but if you want to make your dream come true, you must
.
.
_______________________
.
.
"Real meat"
.
.
The deepest meaning of what man holds.
.
" The word true texture is to fall off the mask. Fall out of pretending to fall out of the good looking good. But the real texture that I like. I like. Don't like, don't like it
.
"Humans want to look good, pretend to do it and have conditions. I want to look good is the scariest one"
.
" In case they invite you to speak in public. I don't dare to go. Why someone thinks that I'm not good at talking. The voice in my head will say that I'm not good at talking bad things. I won't go up and I won't break my face. This is the word good. It I don't believe in myself, worry, worry, so I don't dare to go on stage because I don't know what to say. It blocks me in every way. But if I try, I don't think about anything and say it, I will say
.
" We have to break down the wall that small wall that accumulated from our experience from the lack of confidence. Think we have inferiority and repeat the flaws to ourselves. Remember that the voice in our head never benefits because it comes from our weak point. It will remind our flaws. I recommend you to choose not to listen to the voice in the head. It's always manipulative. If you can still do a lot of power inside. We will change the power. That's creative. Keep getting more active. It's enough to cross the word " can't do it " and you will want to do it "
.
Personally, I have experienced this. When I broke down my small wall, I have to say that it seems like I have been reborn. It seems like I left something of our identity and met us in another version that I never thought I could do.
.
When I do it once, I will want to do it again.
.
The important thing is to fight fear and get up and do something that is in your heart.
.
.
________________________
.
.
Healthy heart
.
5 months is the time that Mr. Manit uses to restore yourself from being sick. It's a serious stroke. Let's get back to healthy.
.
12 months is the time from people who have never worked out "even" until the end of the marathon.
.
Just these two sentences make the story of taking care of your own body and mind. Manit is very interesting.
.
Mr. Manit told me when he was sick.
.
" At that time, the doctor said that there is no way to heal unless we have to figure out how to develop our body. It is recommended that if we have 6 months, we have 3 months, we have to revive 90 % we think. If you let the brain be like this for four-five months, there is no way to pull it back. So in three months we will try to make it up the same
.
" Physical therapy is important that you have to obey doctors and discipline because it is stimulates dead cells to stay awake. But often people think that they are sick people are sick people. When you are tired. When I feel very tiring. This is the first obstacle. People always go to physical therapy and bored because I'm suffering. But I go with enthusiasm is different.
.
Just an ambulance will push me. I still say no need to come because I will walk by myself. The second one is nobody knows better than me. So I know that my right leg has no energy. My right hand has no energy. I put sand bag to keep my legs. More powerful. This is thinking by myself. I bought a bag of sand. Both of them. Left is five kilograms. It makes the right. It makes the right leg heavier. When I walk, it's normal. If it's palsy, it's a bag because I don't have energy to With my heart, I used to lose. When you lose, you will be like this forever. If you don't have to eat it. It's wrong. It means your life must be a bit difficult but you have to win it. Walk by myself, force myself to walk straight. My hands have no energy. When I walk up. Even if this hand is weak, I use my mind. I practice pulling up. If I don't use psychic power, there is no way. If I'm tired, I'm tired. I'm tired Make you lose to it "
.
.
" Marathon makes me beat the stroke because we can't go through the struggle of life. We have won it. I finished three marathon. It accumulated this spirit in my body. When I never worry. I never thought I would be disabled. I only think about myself. I'm going back to be a kid again. I have to practice walking again. When I know that my stroke is not shocked. I told my wife that I'm a kid now. Give me 4-5 days to hold me to the bathroom. But I won't let you hold you anymore. Even if I have to Toilet don't have to help. We have to be that level of
.
.
This is the heart of determination of a boy who started with only three clothes and money borrowed for ten thousand baht to become ten thousand millions today.
.
I'm not surprised by Mr. Manit's success.
.
.
As soon as I finished writing this article, I greeted Ae in messenger that I would like to order a book to give away family, friends and
.
I want people around me to read good things.
.
Because when I finished reading this book, I feel like when I read Tina Seelig's book "what I wish I knew when I was 20"
.
.
Who has read it is luckyTranslated